@ καραβάν' παρακαλώ!(αρκεί ο λαπάς να είναι φτιαγμένος από μπασμάτι κι όχι από παρμπόιλντ αηδίες).@ Littlefinger: Γιατί πάρα πολύ απλά, στο wiring του δικού μου εγκεφάλου οι διαδρομές του physical πόνου και της physical ευχαρίστησης/ηδονής δεν τέμνονται, δεν επαφίωνται, δεν πλησιάζουν καν. Ο πόνος ο δικός μου ή/και των άλλων μου ριχνει τον ηλεκτρονόμο. Ακόμη και στο, εντελώς, ελευθεριάζον φαντασιακό κομμάτι δεν τυγχάνει να μου κάνει "κούκου".