Τώρα βέβαια που το ξαναβλέπω αυτοί οι Χελίν φαίνεται να είναι περήφανος λαός.Το αέρινο και συνάμα αγέρωχο γύρισμα του κεφαλιούείναι κάτι που το συναντάς σε θεϊκές υποστάσεις. Το μόνο που με χάλασε είναι που ο χελινγιώργος δεν έριξε μια ροχάλα στο τέλος.