δε διαφωνώ με κανέναν σας. εννοείται πως ετσι όπως έχουμε μάθει την απιστία είτε ως θύματα ειτε ως θύτες θα την αντιμετωπιζουμε ως μια μικρή συντέλεια. είμαστε καταδικασμενοι να ζευγαρώνουμε με ενοχές αυτο ειναι δεδομένο. και έρχομαι τώρα εγω και σας λεω οτι αυτο το δεδομένο δε θα πρεπε να υπάρχει ευθύς εξαρχής. ειναι ενα μπαγκ στο σύστημα.σπαταλάμε τόση ενέργεια επικεντρωμένοι στο τι κάνει το ταίρι μας με το γεννητικό του όργανο λες και ειναι το μόνο που εχει να μας προσφέρει ενω θα έπρεπε να περνά σε δεύτερη μοίρα και να δίνουμε βαρύτητα σε πιο ουσιαστικά κ δυσεύρετα στοιχεία του χαρακτήρα απο τη πίστη.το πως θα απολαμβάνει κανείς το σώμα του να ήταν κατι τόσο προσωπικό όπως η αυτοικανοποίηση. όλοι το κάνουν κανείς δε μιλάει γι αυτό. πόσα δράματα κλάματα αυτομαστιγωματα απωθημένα τύψεις και ερωτήσεις στην Αμπα 8α γλιτώναμε ετσι. (την ακούω πέρα απ τον αντλαντικο να λεει "και εμεις τι θα κάνουμε κλέφτες θα γίνουμε")ξέρω οτι αυτό που περιγράφω ειναι πιο ουτοπικό απο την αναρχία, τόσο ονειροπόλο οσο το ιματζιν. ας σταματήσω εδω μη φάω καμια αδέσποτη.
