Το είπα ανάμεσα σε άλλα, ας το συνοψίσω επαναλαμβάνοντας μόνο ένα σημείο.Όταν έρχεται και σου υποκλίνεται και μάλιστα ΣΥΝΕΧΩΣ και ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ (σε σημείο αστείο μερικές φορές) μετά την παράσταση ΖΗΤΑΕΙ το χειροκρότημά σου (εκτός αν είναι τόσο ψωνάρα ώστε να πιστεύει ότι έχεις ανάγκη να τον χειροκροτήσεις παραπάνω και δεν χόρτασες εσύ να χειροκροτάς τις πρώτες 3 φορές που βγήκε).Αν ήταν μια απλή συνδιαλλαγή ενός οποιουδήποτε επαγγελματία, θα έκανε αυτός την δουλειά του, θα τον πλήρωνες, θα έλεγες και ένα ευχαριστώ από ευγένεια (όπως θα σου έλεγε όμως και ο ίδιος ευχαριστώ). Δεν είναι το ίδιο λοιπόν με αυτό το "ευχαριστώ" (εκτός αν έχεις δει υδραυλικό να υποκλίνεται). Να δεχθώ ότι το "ευχαριστώ" -της ευγένειας- του κοινού είναι το τυπικό χειροκρότημα όταν τελειώνει κάθε παράσταση (ακόμα και αν είναι χάλια). Από εκεί και έπειτα είναι το "αποθεώστε με".Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας... οι περισσότεροι καλλιτέχνες ζουν για την αγάπη του κοινού (να τους αγαπάει το κοινό, να εκτιμάει την τέχνη τους). Όσοι δεν είναι παρτάκηδες την ανταποδίδουν κιόλας.Υ.Γ. Ο όρος "κοινό" δεν είναι υποτιμητικό. "Κοινό" είναι και οι θεατές του πιο άθλιου/μη καλλιτέχνη performer, "κοινό" είναι και οι ύψιστοι καλλιτέχνες όταν παρακολοθούν την παράσταση ενός άλλου καλλιτέχνη χωρίς να συμμετέχουν. Στο "κοινό" ανήκει αυτός που δεν έχει συμμετοχή, δεν προσφέρει κάτι στην παράσταση. Είναι "κοινός" όπως και όλοι οι υπόλοιποι θεατές. Αυτό δεν χαρακτηρίζει την αξία του ιδίου ΓΕΝΙΚΑ.(δηλαδή αν παρακολουθεί μια παράσταση ο Ρομπερτ Ντε Νιρο θα πούμε ότι "το κοινό, αλλά και ο Ρόμπερτ ντε Νίρο" ενθουσιάστηκαν από την παράσταση"; Προφανώς όχι, αφού ο Ρομπερτ Ντε Νίρο ήταν μέρος του "κοινού")