Αυτήν την νοοτροπία που κουβαλάν ορισμένοι καλλιτέχνες (ή "καλλιτέχνες") και ορισμένοι αθλητές απέναντι στο κοινό τους δεν μπορώ ακόμα να την χωνέψω. Η αγάπη του κοινού, το χειροκρότημά του ή ακόμα και η αποθέωσή του είναι καλά. Όταν όμως έλθει η ώρα της ανταπόδοσης του καλλιτέχνη ή αθλητή προς το κοινό, αλλάζουν τα πράγματα. "Εγώ κάνω απλώς την δουλειά μου/την τέχνη μου, δεν θέλω πολλά πολλά !" Όχι φίλε, δεν πάει έτσι. Όταν είσαι πάνω στο σανίδι, τελειώνει το έργο και βγαίνεις καμια 10αρια φορές και υποκλίνεσαι απολαμβάνοντας το χειροκρότημα ή όταν είσαι μέσα στο γήπεδο και σηκώνεις τα χέρια για να ξεσηκωθούν οι θεατές, δεν κάνεις απλά την δουλειά σου, γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά σου. Εκείνη την στιγμή ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ το χειροκρότημα, επιδιώκεις την αγάπη του κοινού. Αν έκανες απλά την δουλειά σου, με το τέλος του έργου θα έπεφτε μια και καλή η αυλαία και θα πήγαινες σπιτάκι σου.Εκείνη τη στιγμή λοιπόν επιδιώκεις την σύνδεση με το κοινό, δημιουργείς μια σχέση με αυτό, επωφελούμενος από αυτήν, (ποιος το χαίρεται, αυτός που αποθεώνει ή αυτός που τον αποθεώνουν;) Έχεις δει κανέναν υδραυλικό όταν φτιάχνει μια βρύση να τον χειροκροτούν; Έχεις δει κανέναν γιατρό όταν βγαίνει από μια επιτυχημένη εγχείρηση, να μαζεύεται κόσμος και να τον αποθεώνει; Έχεις δει κανένα δικηγόρο που κέρδισε μια δύσκολη δίκη να υπογράφει αυτόγραφα μετά; Η αγάπη του κοινού είναι που σας τρέφει. Οφείλετε λοιπόν (και χρησιμοποιώ σκόπιμα το "οφείλετε" και όχι λ.χ. "καλό θα είναι") αν όχι να ανταποδίδετε την αγάπη που εισπράττετε, τουλάχιστον να σέβεστε το κοινό που σας τρέφει, τόσο υλικά, αλλά κυρίως ηθικά. Και όταν δεν σας ζητάει κάτι τρελό ή υπερβολικό να θυμόσαστε ότι πρώτοι εσείς τους ζητήσατε το χειροκρότημα, επομένως το λιγότερο που μπορεί να κάνετε είναι να βάλετε την τζίφρα σας σε ένα κωλόχαρτο και να χαμογελάσετε για να τον κάνετε να αισθανθεί ωραία, όπως σας έκανε αυτός προηγουμένως.Σε τελική ανάλυση βέβαια, δεν φταίτε εσείς, φταίει το κοινό που εξακολουθεί να σας ακολουθεί. Τουλάχιστον όμως κάποιους σας έχουν πάρει χαμπάρι.Υ.Γ. Συμφωνώ με τον Mayers ότι είναι ορισμένοι καλλιτέχνες που δικαιούνται να έχουν όποια ιδιοτροπία θέλουν και να κάνουν ότι γουστάρουν, γιατί απλώς είναι πολύ πολύ ψηλά. Μόνο που αυτοί είναι μετρημένοι στα δάχτυλα των χεριών. Οι υπόλοιποι.... ξε-καβαλήστε.