Παρότι οι δηλώσεις του Γιάννη Μπέζου ακούγονται προκλητικές θα επιχειρήσω μια νηφάλια προσέγγιση στο θέμα.Γενικά οι σχέσεις μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού είναι αμφίδρομες. Ο καλλιτέχνης δίνει αλλά και παίρνει. Το κοινό είναι αυτό που τον αποθεώνει και τον αποδομεί.Κάποιες φορές, εμφανίζονται ορισμένοι καλλιτέχνες, όμως, τέτοιου βεληνεκούς και τόσο αδιαμφισβήτητου ταλέντου που ο κόσμος ο ίδιος πέραν από το θαυμασμό και τη λατρεία, τους σέβεται και τους συγχωρεί σνομπισμούς και ιδιοτροπίες, π.χ. Μάρλον Μπράντο, ή Ντάνιελ Ντέι Λιούις.Μπορεί να φανταστεί κανείς τον Τζάκ Νίκολσον να είναι φιλικός ή ευγενικός με τους θαυμαστές του;. Νομίζω ότι θα μας ξενέρωνε όλους.Ο Γιάννης Μπέζος από τις δηλώσεις του, φαίνεται ότι δεν έχει εξασφαλίσει το υπόλοιπο του βίου του, που σημαίνει ότι έχει ανάγκη το κοινό και πολύ περισσότερο τα χρήματά του.Είναι όμως άδικο γαι τον Μπέζο, να κρίνουμε το χαρακτήρα του, ενώ αυτό που αυτός επιδιώκει, είναι να κρίνουμε το ταλέντο του και μόνο.Είναι ευφυής και ενδεχομένως το κάνει για να προκαλέσει ντόρο, αλλά από την άλλη και ο κόσμος και ειδικά οι φάν του δεν φταίνε σε κάτι.Το αν κάποιος θεατής έχει το δικαιώμα να πλησιάσει το ίνδαλμά του, να το φιλήσει ή αν του ζητήσει αυτόγραφο είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση.Ειδικά όμως τώρα στις εποχές της κρίσης που διανύουμε, και που το χρήμα έχει μεγαλύτερη αξία και βγαίνει πιο δύσκολα, θα έπρεπε οι καλλιτέχνες να γνωρίζουνε, ότι και οι απαιτήσεις ενός "απαίδευτου" κοινού δεν είναι τόσο παράλογες. Δεν μιλάμε για απαιτήσεις του στυλ "εγώ πληρώνω και εσύ χορεύεις ή κάνεις τον καραγκιόζη" αλλά έστω να πάρουν και κάτι πίσω από την αγάπη και το χειροκρότημα που δίνουν.Πολλοί καλλιτέχνες θεωρούν ότι με το να παίξουν το ρόλο τους ή να τραγουδήσουν το τραγούδι τους έχουν βγάλει την υποχρέωση. Δεν είναι έτσι, γιατί πληρώνονται για αυτό που κάνουν. Δεν το κάνουν αφιλοκερδώς.Για το χειροκρότημα και την αγαπή που δίνει από την καρδιά του το κοινό, είναι το ζήτημα τι κάνουν.Σε πρόσφατη συναυλία του Γ. Χαρούλη, και ενώ συμπλήρωσε 3 ώρες τραγουδιού, έδιωξε την μπάντα του, την οποία είχε εξουθενώσει για να τραγουδήσει μόνος του για το κοινό άλλη μισή ώρα. Και το λέω εγώ ένας μη φαν του.