κι εγω διαφωνω...το πρόβλημα κατά τη γνωμη μου το εχει η κοπελα που ζει στην ανασφαλεια και αντι να προσγειωθεί στην πραγματικοτητα και να απολαυσει τη σχεση της που όπως λεει είναι γενικα καλη, την υπονομευει για μια ιδεα,για μια φαντασιωση,οτι θα της συμβει το ιδιο επειδή το αγορι της κερατωσε την πρωην του κι επειδή λεει αθωα-οπως λεει η ιδια- ψεματα για το που ειναι κτλπ...φανταζεται λοιπον ότι θα τον παιρνει τηλ. και αυτος θα της λεει ότι είναι πχ με φιλους ενώ την ιδια στιγμη θα την κερατωνει...όλα ξεκινουν από τις σκεψεις που είναι στερεοτυπικες γενικευτικες και ισοπεδωτικες...και κατατασσουν το συντροφο της στην κατηγορια εκεινων που κερατωνουν κτλπ...δηλ οποιος κερατωσε θα το ξανακανει;τι είναι;ναρκωτικα που κυλας και δεν μπορεις να ξεφυγεις;βασικα κι αυτοι απεξαρτωνται...που ξερουμε τι ειδους σχεση ειχε με την πρωην,τι προσδοκίες,τι χαρακτήρα ειχε-ειχαν...μπορει να μην ταιριαζαν μπορει να εκαναν σεξ μεχρι να βρουν αυτον που τους ταιριαζει κτλπ...μπορεις να κερατωσεις αλλα δε σημαινει καθολου ότι θα το ξανακανεις γιατι κάθε προσωπο είναι διαφορετικο,καθε σχεση μοναδικη και διαφορετικη...αν είναι ετσι να παντρευόμαστε με οποιον τα φτιαχνουμε,να μενουμε πιστοι για παντα κι αν κατι δεν παει καλα και θελήσουμε να φυγουμε από τη σχεση και δεν την εχουμε ληξει να μη μας θελει κανενας γιατι ανήκουμε στην κατηγορια εκεινων που κερατωσαν...ωραια,ας βρει ένα αγορι από το δημοτικο,εναν παρθενο...αλλα κι αυτος μπορει να την κερατωσει...ασε που μπορει και αυτή να τον κερατωσει ετσι δεν είναι;για όλα υπαρχει η πρωτη φορα και να...καταντησει και αυτή σαν αυτον...γιατι αυτό την καιει,το κερατο από ο,τι φαινεται και μονο...εγω εχω μια άλλη αρχη παλι,να μην κρινω τους ανθρώπους από το παρελθον τους, αλλα από το πως μου φερονται στη σχεση που εχουν μαζι μου,στο τωρα, όχι σε φαντάσματα του παρελθοντος...δεν ξερω,μου βγαζει κατι πολύ συντηρητικο η ερωτηση,μου θυμιζει κατι αγορια που θελουν την κοπελα τους να μην εχει παρελθον για να μη νιωθουν ανασφαλεια κτλπ