Η Ελλάδα - όπως και κάθε άλλη χώρα - δεν είναι απολύτως τίποτα. Χώμα, πέτρες, νερό και ήλιος. Και όλα αυτά υπάρχουν παντού. Εμείς, οι άνθρωποι "φτιάχνουμε" μιά χώρα μέσα στο μυαλό μας, όπως μας βολεύει για να ζήσουμε.Η κυρία αυτή έζησε στην Ελλάδα, δεν είχε επιτυχία. Πήγε στο εξωτερικό, βρήκε επιτυχία. Ίσως και τον έρωτα της ζωής της, σίγουρα όμως μια άνετη δουλειά με πολλά λεφτά. Δικαίωμα της όλα αυτά, αλλά όχι και να μας υποδεικνύει ότι "η Ελλάδα είναι για τα μπάζα".Γιατί δεν ρωτάμε π.χ. τον Μίκη Θεοδωράκη - που είχε επιτυχία εδω - αν θεωρεί την Ελλάδα για τα μπάζα;Η Ελλάδα είναι κάτι ουδέτερο. Ούτε για τα μπάζα ούτε παράδεισος, ούτε καν κάτι ενδιάμεσο. Η κοινωνία της Ελλάδας είναι επίσης κάτι ουδέτερο. Υπάρχουν ανάμεσα μας οι τρυφερότεροι και ευφυέστεροι άνθρωποι, υπάρχουν και ηλίθιοι, υπάρχουν και καθάρματα. Οπως παντού.Μερικοί από μας καταφέρνουν να ζουν μια ευτυχισμένη ζωή στην Ελλάδα, μερικοί καταφέρνουν μια ευτυχισμένη ζωή στο Λονδίνο. Τυχαία είναι αυτά. Αν αφαιρούσαμε από την συγκεκριμένη κυρία την άνετη δουλειά της, θα είχε τα ίδια αισθήματα για το Λονδίνο;Το ιδιαίτερο βιογραφικό του καθενός μας είναι εντελώς ανεξάρτητο από την χώρα. Χαρακτηρισμοί όπως "η χώρα είναι για τα μπάζα" είναι μεν δημοσιογραφικά πιασάρικοι, αλλά ανόητοι.Υ.Γ. Έχω ζήσει και δουλέψει στο Λονδίνο. Είναι αντιπαθέστατο και σιχαμένο. Τα ίδια ισχύουν για την Νέα Υόρκη, το Βερολίνο, το Παρίσι και την Αθήνα. Αυτή η άποψη φανερώνει το ποιός είμαι εγώ, όχι το τι είναι στην πραγματικότητα αυτές οι πόλεις.