Προσωπικά, θαυμάζω τον Ντοστογιέφσκι, αλλά η διαπίστωσή του είναι αυθαίρετη. Κι εγώ άθεος και άθρησκος είμαι, αλλά φρίττω με την αμοραλιστική υπολογιστική ηθική κάτι νετσαγιεφοειδών. Χρειαζόμαστε δηλαδή το φόβο της κολάσεως και την μετά θάνατον επιβράβευση για να βάλουμε κάποια όρια; Δηλαδή μόνο ο Δεκάλογος του Γιαχβέ μπορεί να περιορίσει τον άνθρωπο; Μην ξεχνάς, πως και για την Καθολική Εκκλησία "όλα επιτρέπονταν" όταν βρισκόταν σε κίνδυνο η ύπαρξή της. Δεν είναι όλοι οι άθεοι ακραίοι νιχιλιστές που θεωρούν μεταφυσική προκατάληψη τις ηθικές αναστολές, και μόνος γνώμονας της πράξης είναι η αποτελεσματικότητα. Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις πως είναι λάθος αυτή η γενίκευση; Θες να πεις, πως εμείς οι άθεοι, ΟΛΟΙ, επειδή δεν έχουμε το φόβο της κολάσεως γιατί δεν πιστεύουμε στην ύπαρξή της, και γενικά δεν έχουμε ηθικές αναστολές όπως πιστεύετε, αν μας "γυαλίσει" μια ωραία γυναίκα, αλλά δε μας θέλει, θα τη βιάσουμε από τη στιγμή που όλα επιτρέπονται; Και οι ένθεοι παιδόφιλοι παπάδες; Οι θρησκόληπτοι μαφιόζοι;