Ρε παιδιά, ορθολογική απόδειξη μπορούμε να αξιώσουμε μόνο για παρατηρήσιμα πράγματα, δηλαδή φυσικά. Είναι μάταιο η αξίωση ορθολογικών αποδείξεων, είτε κατά, είτε υπέρ, είτε για να θεμελιώσουμε είτε να απορρίψουμε την ύπαρξη θεού και όλη τη σχετική μεταφυσική. Ως ένα σημείο, εκείνο δηλαδή που οι θεολογικοί μύθοι "εξηγούν" το φυσικό κόσμο, μπορούμε να αντιτείνουμε την επιστήμη. Τα ουράνια σώματα που διακρίνουμε τη νύχτα, δεν είναι φλεγόμενοι δράκοι, αλλά ήλιοι ή ετερόφωτοι πλανήτες. Από εκεί και πέρα απαιτείται έλλογη αποφασιστική σκέψη. Δηλαδή όταν ένα παιδάκι πιστεύει πως μέσα στη ντουλάπα υπάρχει ένα τέρας που έχει τα φρικιαστικά του μάτια καρφωμένα επάνω του, δηλαδή σαν τους ψυχαναγκαστικούς πρέπει να ανοίξουμε τη ντουλάπα για να επιβεβαιωθούμε πως δε βρίσκεται κανείς εκεί μέσα; Η θρησκεία, όπως στενά πιστεύεται, δεν είναι απλά μια άξεστη προ-επιστημονική απόπειρα κατανόησης των φυσικών φαινομένων. Οι "αιτίες" χάνονται βαθιά μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό. Δε χρειάζεται μαθηματική απόδειξη για να κρίνεις τους θεολογικούς μύθους και επιθυμίες, ως "ανθρώπινες πολύ ανθρώπινες"... Οι θεοί είναι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του ανθρώπου και της εκάστοτε κοινωνίας του. Όσον αφορά τις αβρααμαϊκές θρησκείες, είναι απορίας άξιο πως ακόμα κάποιοι ζούνε μέσα στο φαντασιακό που η τραγικά άξεστη, βάρβαρη κι αμόρφωτη υπό θρησκευτικό παροξυσμό ιουδαϊκή κοινωνία δημιούργησε πριν κάτι χιλιετίες. Μια καθαρά υπόθεση των Ιουδαίων, εξαπλώθηκε σαν καρκίνος σ' ολόκληρο τον κόσμο. Ακόμα μου προκαλεί έκπληξη όταν το καλοσκέφτομαι.
