Και αναφορικά με την ύπαρξη η όχι του μεταφυσικού κλπ, το όλο ζήτημα είναι ότι ο Dawkins προσπαθεί να το αποδείξει με εγκεφαλικές διαδικασίες, που είναι χαμένη υπόθεση. Το ότι η επιστήμη δεν μπορεί να αποδείξει ακόμη την ύπαρξη κάποιων πραγμάτων δεν πάει να πει ότι δεν υπάρχουν. Τα μικρόβια και τα μόρια υπήρχαν πριν την κατασκευή των μικροσκοπίων, η αγάπη μιας μητέρας προς το παιδί της είναι μεγαλύτερη από την αγάπη κάποιου άσχετου παρόλο που η επιστήμη πιθανότατα δεν έχει τρόπο να το μετρήσει ακόμη, το σύστημα μεσημβρινών πάνω στα οποία βασίζεται ο βελονισμός και η ρεφλεξολογία υπάρχουν παρόλο που η ιατρική δεν βρήκε ακόμη τον τρόπο να τα καταγράψει, κοκ. Το πρόβλημα του σκεπτικού του Dawkins είναι ότι αντί να πει ότι δεν ξέρω (και δεν πιστεύω άρα δεν μπαίνω στην διαδικασία - εκτός νοητικών επεξεργασιών - που μου υποδεικνύουν να ακολουθήσω για να ξέρω κάποια στιγμή), λέει ότι δεν αποδεικνύεται άρα δεν υπάρχει. Εκτός και αν λέει κάτι άλλο ο άνθρωπος και τον παρεξήγησα, αυτή είναι πολύ απλοϊκή συλλογιστική.