Γλυκό μου κοριτσάκι, οταν διάβασα το κείμενό σου ήθελα να σου πω οτι σε καταλαβαίνω, κι εγώ ένιωθα κάποτε ντροπή για το σώμα μου, ακόμα μου τη σπάει ώρες-ώρες αλλά αυτό το αίσθημα σίγουρα δεν ορίζει τη ζωή μου. Ήθελα να σου πω οτι η ζυγαριά δεν ξέρει αν είσαι καλή παρέα ή αξιόπιστη φίλη ή κοφτερό μυαλό. Πάνω απ' όλα, δεν μπορεί να σε κάνει ωραίο άνθρωπο. Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να βλέπουν σ' εσένα και να αναδεικνύουν οι γονείς σου, πρώτοι απ' όλους. Ίσως γι' αυτό τελικά θέλω να σου ζητήσω να ξεχάσεις για λίγο τη σχέση που έχεις με το σώμα σου και να εξετάσεις τη σχέση που έχεις με τους γονείς σου. Δεν είμαι ειδικός και μπορεί να κρίνω τους γονείς σου βιαστικά. Όμως, μου χτυπάει καμπανάκια ο τρόπος με τον οποίο σε μειώνει ο πατέρας σου αλλά και η σιωπηλή αποδοχή αυτής της επίθεσης από τη μητέρα σου. Δεν φταις ούτε εσύ ούτε ο σωματότυπός σου για τη συμπεριφορά τους. Κάτι πρέπει να αλλάξει και αυτό το κάτι δεν είναι το μέγεθος των ρούχων που φοράς. Αμφισβητώ αν χρειάζεσαι πράγματι δίαιτα ενώ είμαι σίγουρη πως χρειάζεσαι τόνωση του ηθικού και της αυτοεκτίμησης. Άσε ήσυχο το σώμα σου, λοιπόν, και πιάσε το χρόνο σου από τα κέρατα. Μαθήματα, χόμπι, βόλτες, σινεμά, εκδηλώσεις, κόσμος, καινούργιες εικόνες, καινούργιες σχέσεις. Δεν υπάρχουν λεφτά; Κανένα πρόβλημα. Θα βρεις δεκάδες πράγματα εκεί έξω με μηδενικό ή πολύ χαμηλό κόστος και έχω δει αρκετές φορές εδώ στη lifo να αναφέρονται τέτοια πράγματα.Ψάξε, δοκίμασε, βρες τι σου αρέσει, βρες δύναμη, βρες κέφι. Και αν κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά θέλεις να φας και μισό ταψί γαλακτομπούρεκο στην καθισιά σου, όρμα του με επίγνωση και αυτοσαρκασμό, όχι με ενοχές και ντροπή. Ξεκίνα να βγάζεις από πάνω σου τις απαιτήσεις που σου έχουν φορεθεί με το ζόρι από τους γονείς σου ακριβώς σαν να βγάζεις ένα ρούχο που δε σου πάει. Σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά καλή δύναμη!