Συγχαρητήρια στον συγγρεαφέα του άρθρου. Πήξαμε στις μανταμσουσούδες. Το σάουντρακ τού Πλάτωνα και του Αριστοτέλη δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση η φλύαρη και φασιστική ηχητική βία του Μπαχ και του Μπετόβεν, αλλά μια μουσική βγαλμένη μέσα από το λάλον ύδωρ του ελληνικού πολιτισμού, θα ήταν μια μουσική πιο κοντά στα σημερινά δημοτικά, παρά στα σαδιστικά κονσερβατουάρ τής Ευρώπης, όπου αναγκάζουν μικρά παιδιά να απαρνηθούν τις ζωές τους για χάρη τής μουσικής. Μπαηδεγουέη, τι παιδεία έχει ο Καβάκος πέρα από τη μουσική; Άραγε διάβασε κάνα βιβλίο στη ζωή του που να μην έχει νότες; Γιατί οι παγκόσμιες μορφές της συμφωνικής μουσικής αφοσιώνονται ψυχή τε και σώματι στη μουσική τους και δεν έχουν χρόνο ούτε για κατούρημα. Κι ένα τελευταίο σχόλιο: αν στις δυτικές χώρες έχουν τόοοοσο καλή μουσική παιδεία, πού είναι η μοσυική τους; Γιατί η Ευρώπη δεν παράγει τίποτα από μουσική, παρά μόνο κάτι σαχλά ποπ τύπου Γιουροβίζιον και κάτι χεβιμέταλ τής πλάκας. Από όλη τη Δύση μόνο η Αμερική παράγει μουσική, χάρη στους Αφροαμερικανούς και οι Πορτογάλοι, όχι χάρη στην κλασική τους παιδεία, αυτό είναι σίγουρο.