Τελικά θέλουμε να γράφουμε κάτι προχώ για να δειχτούμε ή την αλήθεια όπως την ζούμε στην ελληνική πραγματικότητα; Αν ισχύει το πρώτο, εύκολα θα μπορούσα να δώσω μία απάντηση υπέρ του πλουραλισμού όσον αφορά στα υγιή πρότυπα. Όμως ενοχλούμαι από τις μεγάλες δόσεις πολιτικής ορθότητας και γι' αυτό θα απαντήσω με βάση τον δεύτερο άξονα.Σήμερα στην Ελλάδα λοιπόν αν είσαι στρουμπουλός, θεωρείσαι χοντρός. Αν είσαι χοντρός, θεωρείσαι τέρας. Σε κάθε περίπτωση, σε στραβοκοιτούν στον δρόμο, σου μιλούν απαξιωτικά άνθρωποι που δεν γνωρίζεις, με το που μπαίνεις σε ορισμένα καταστήματα προκαλείς τα βλέμματα, οι επιβάτες των μέσων μεταφοράς αποφεύγουν να κάτσουν δίπλα σου. Με λίγα λόγια, υπάρχει γενικευμένη απέχθεια προς όσους δεν είναι αδύνατοι. Η συντριπτική πλειοψηφία των χοντρών στο χώρο του θεάματος παρουσιάζονται εν είδει comic relief. Ποια είναι η τελευταία φορά που έκανε επιτυχία στην Ελλάδα χοντρή τραγουδίστρια; Μπορείτε να φανταστείτε δελτίο ειδήσεων που θα παρουσίαζε χοντρή δημοσιογράφος; Αν τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι Νεοέλληνες είναι πιο ανοιχτόμυαλοι, πώς εξηγούνται όλα τα παραπάνω; Υποκριτές και κομπεξικοί είμαστε γιατί είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι διαθέτουμε από τους πιο υπέρβαρους πληθυσμούς στον πλανήτη! Τέλος, εννοείται ότι η περιθωριοποίηση έχει να κάνει κυρίως με τις γυναίκες, αυτό όμως δεν είναι μονάχα ελληνικό φαινόμενο. Δεν είναι πολύ πιο σύνηθες μία αδύνατη να βγαίνει με έναν χοντρό; Ποια είναι η τελευταία φορά που είδατε αδύνατο άντρα με χοντρή γυναίκα; Ο λόγος είναι απλός: η γυναίκα σήμερα κρίνεται κυρίως με βάση την εμφάνισή της, σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από αυτόν με τον οποίο κρίνεται ο άνδρας.Παρεμπιπτόντως, για να ξεκαθαρίζω την θέση μου, έχω υπάρξει αδύνατη αλλά και χοντρή.