Με τη βοήθεια του γραφίστα τα βρίσκουν με τον εαυτό τους όλα τα μοντέλα στα περιόδικα, είτε αδύνατα είτε κανονικά είτε με παραπάνω κιλά. Όπως ο γραφίστας θα διώξει την κυτταρίτιδα από το μπούτι της αδύνατης, το ίδιο θα κάνει και της παχουλής.Η νευρική ανορεξία και η βουλιμία είναι ασθένειες, που έχουν ως αποτέλεσμα πχ το να είσαι πολύ αδύνατος. Η παχυσαρκία και αυτή μπορεί να είναι σύμπτωμα ασθένειας.Το θέμα είναι ότι βομβαρδιζόμαστε από πολύ αδύνατους και είμαστε οκ αλλά μόλις σκάσει μύτη ο υπέρβαρος αμέσως θα θυμηθούμε ότι είναι αρνητικό πρότυπο. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι η κοινωνία μας αυτή τη στιγμή, που έχει θεοποιήσει το αδύνατο πρότυπο, να κινδυνεύει να πιαστεί στα δίχτυα της παχυσαρκίας επειδή ξεπροβάλλουν και κάποια κανονικά ή παχουλά μοντέλα που και που. Με αυτή τη λογική τώαρα θα είχαμε όλοι 50 κιλά βάρος.Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχουν και πιο αδύνατα μοντέλα και κανονικά μοντέλα και πιο παχουλά μοντέλα. Γιατί όλα αυτά είναι κανονικά όπως οι άνθρωποι. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι γι αυτό αφού δεν είμαστε εμείς οι σχεδιαστές. Μπορούμε όμως όταν παρουσιάζεται μια γυναίκα που αποκλίνει τόσο πολύ από τα πρότυπα ομορφιάς με τα οποία επαναλαμβάνω βομβαρδιζόμαστε, να πούμε μπράβο. Όχι επειδή οι έφηβες θα σπέυσουν να παχύνουν. Αλλά επειδή οι έφηβες που ήδη έχουν παραπανίσια κιλά θα πουν ότι δε χρειάζεται να ντρέπομαι να βγάλω το παλτό μου για να μην φανούν τα οπίσθιά μου, δε χρειάζεται να ντρέπομαι να βάλω μπικίνι μη φανεί η κοιλιά μου, δεν είναι έγκλημα το σώμα μου που καλώς ή κακώς αυτό έχω και είναι μόνο ένα.Ειδικά για τις νέες γυναίκες εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας που παλεύουν με την αυτοπεποίθηση που σχετίζεται με την εικόνα του σώματος, έχω να πω ότι σε 20-30 χρόνια θα λένε απλά τι βλακεία έκανα και ντρεπόμουν ή δε φόραγα αυτό που ήθελα κλπ. Γιατί τα νει΄άτα είναι δώρα που λέει και το τραγούδι και τα κιλά δεν πρέπει να είναι εμπόδιο επειδή το θέλουν οι άλλοι να είναι.
