Ο κ. Μητσοτάκης στηρίχτηκε στις συμβουλές του Ευάγγελου Κωφού, ειδικού συμβούλου του ΥΠΕΞ για θέματα Βαλκανικής ο οποίος είχε γράψει το κεφάλαιο «Το Μακεδονικό Ζήτημα στην Εποχή μας» στον τόμο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Εκδοτικής Αθηνών (εκδ. 1982). Ο Τόμος αυτός είχε παρουσιαστεί σε επίσημη τελετή παρουσία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή. Ο κ. Κωφός κλείνει λοιπόν τοκεφάλαιο αυτό ως εξής:«Έτσι, από τα μέσα της δεκαετίας του '50, το Μακεδονικό ζήτημα έχασε την παλαιά έντασή του που προερχόταν από την ανοικτή διατύπωση εδαφικών διεκδικήσεων. Η Γιουγκοσλαβία στράφηκε με ιδιαίτερη προσοχή στην προσπάθεια να εδραιώσει στο εσωτερικό της τη «μακεδονική εθνότητα». Προς το εξωτερικό - δηλ. τη Βουλγαρία και κατά δεύτερο λόγο την Ελλάδα - συνέχισε να απαιτεί αναγνώριση «μακεδονικών» μειονοτήτων, αλλά το μόνο που επιτύγχανε ήταν να προκαλεί, κατά καιρούς, τις έντονες αντιδράσεις κοινής γνώμης και ιθυνόντων στις γειτονικές της χώρες [30]. Παρά την αρνητική αυτή πλευρά, μπορεί να υποστηριχθεί ότι το Μακεδονικό ζήτημα, αφού πέρασε την κρίσιμη περίοδο 1914-1954, εισήλθε στη φάση της φθίνουσας έντασης. Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, αν, δεν υπάρξουν εξωγενείς παράγοντες, και το ζήτημα αυτό θα μπορέσει να περιέλθει στο επίπεδο απλώς της ακαδημαϊκής ιστορικής αντιδικίας.»Στην υποσημείωση 30 αναφέρεται: «Στις θέσεις του 7ου Συνεδρίου της Ενώσεως Μακεδόνων Κομμουνιστών (2.2.1978), περιλήφθηκε και η οξύτατη διατύπωση ότι «οι διακρίσεις σε βάρος της μακεδονικής εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα συνεχίζονται». Λίγο αργότερα, ο ίδιος ο Πρόεδρος Τίτο σε δηλώσεις του στα Σκόπια ανέφερε ότι στις συναντήσεις του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή είχε συζητήσει το Μακεδονικό. Αυτό προκάλεσε στην Αθήνα άμεση αντίδραση, με κυβερνητική ανακοίνωσηότι οι απόψεις για την ύπαρξη μειονοτικού θέματος στην Ελλάδα διαφέρουν (9.10.1978). Την επομένη ο Αρχηγός της Αντιπολιτεύσεως Α. Παπανδρέου, με δηλώσεις του τάχθηκε αλληλέγγυος με την Κυβέρνηση στο ζήτημα αυτό. Το αποτέλεσμα υπήρξε η διακοπή της δημόσιας αναμόχλευσης του ζητήματος από τα γιουγκοσλαβικά μέσα δημοσιότητας.»
Σχολιάζει ο/η