Και δεν είναι μόνο οι τηλεπερσόνες. Ο λαϊκισμός επιβραβεύεται παντού, όπου υπάρχει δημόσιος λόγος. (γκουχ, γκουχ πολιτική).Βέβαια, το ότι ο λαϊκισμός πουλάει δεν το λες και νέα, ακριβώς (λ.χ. βρετανικές ταμπλόϊντ), αλλά εδώ νομίζω το έχουμε παρακάνει.Και μολονότι τελευταία έχουμε αρχίσει να πληρώνουμε το τίμημα για την ανευθυνότητά μας αυτή, δεν φαίνεται να έχουμε ωριμάσει σαν αναγνωστικό/τηλεοπτικό κοινό ακόμα.Υ.Γ. Έχετε κάνει πρόσφατα μια βόλτα στα ανυπόγραφα -ό,τι ναι- ενημερωτικά και καλά sites του ελληνικού ίντερνετ που ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια, τελευταία; Αυτά που καθημερινά αναμεταδίδουν αδιασταύρωτες μπαρούφες, κάτω από τίτλους με κεφαλαία και πολλά θαυμαστικά; Έχετε δει τις αναγνωσιμότητες τους; Εκεί είναι το πρόβλημα: Στο κοινό τους. Και το άρθρο πέφτει διάνα.