Συγνώμη, αλλά από πότε το άγχος για την επιβίωση ονομάζεται κατάθλιψη; Θα μας τρελάνετε πάλι με τα άρθρα σας; Ναι μωρε αν κοιτάξω τον ήλιο και το δεντράκι που άνθισε θα μου βρει δουλειά για να φάω. Δηλαδή να μη συζητάμε με τους φίλους μας για τις δυσκολίες της ζωής μας. Μόνο για τους γκόμενους και τι ψωνίσαμε, που θα πάμε το βραδυ για να μας δούνε, τα μαλλιά σου είναι τέλεια και τα νύχια σου φανταστικά!!! Όταν μας ρωτάει ο άλλος τι κάνουμε, να του λέμε μόνο ευχάριστα πράγματα γιατί θα μας χαρακτηρίσει μίζερους. Να μη σας βγάζουμε δηλαδή από το ροζ συννεφάκι που κατοικείτε; Που έχετε τη δουλίτσα σας εως σήμερα (αύριο δεν ξέρετε τι σας ξημερώνει), που σπαταλάτε άσκοπα όλα σας τα χρήματα για να μαζέψετε ήλιο και χαμόγελα (ο ήλιος λεμονάτος ειναι πολύ χορταστικός!!), που δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε ότι και το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Μη σας βγάζουμε από τον φανταστικό κόσμο σας. Μη σας χαλάμε την ψυχική σας ηρεμία. Αν θέλετε να γίνεται αυτό να μη μας ρωτάτε τι κάνετε πως τα περνάτε, να μην είστε φίλοι μας, να κάνετε παρέα με ομοίους σας, γιατί εμείς δεν σας απαντάμε μίζερα, αλλά αληθινά χωρίς σάλτσες για το πως περνάμε, πως είναι η ζωή μας. Εδώ φαίνονται οι φίλοι. Μίζεροι είναι αυτοί που με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι. Όχι όσοι δεν έχουν να πληρώσουν ή είναι άποροι. Για τη δική σου ανασφάλεια ειναι καλυτερα να μιλήσεις και να μη συγχέεις την κατάθλιψη με τη μιζέρια και την κρίση έται αόριστα χωρίς να είσαι ειδικός! Γίνατε όλοι δημοσιογράφοι και ξερόλες για τα 3 λεπτά δημοσιότητας!! Μπουχτίσαμε από τέτοιους!!