Είχα δει αρκετό καιρό πριν ένα ντοκιμαντέρ για ένα παιδάκι 8 ετών με απίστευτη ευφυία το οποίο μάλιστα ήταν ικανότερο στην χημεία από 19χρονους πρωτοετείς φοιτητές κι είχε αποστηθίσει όλα τα δεκαδικά ψηφία της σταθεράς του π. Παρόλα αυτά, όταν ο δημοσιογράφος ρωτούσε το παιδί να του εξηγήσει τι ακριβώς κάνει, εκείνο ήταν τόσο απορροφημένο στον υπολογιστή που μετα βίας απαντούσε μονολεκτικά ή μούγκριζε μετά από 1-2 λεπτά. Κοινώς, είχε ιδιαίτερα χαμήλη ευστροφία στις κοινωνικές του συναναστροφές! Θα ήθελε κάποιος να είναι πραγματικά στη θέση του; Και στην τελική τα περισσότερα τεστ ευφυίας αξιολογούν μονοδιάστατα την ανθρώπινη νοημοσύνη με αποτέλεσμα κάποιος να θεωρήσει τον εαυτό του παντελώς ηλίθιο αν το αποτέλεσμα είναι κατώτερο των προσδοκιών του (εντάξει αν έχει ιq 60 πάω πάσο).