Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον που από την μία πλευρά ασχολείται με ζητήματα - ταμπού για Έλληνες και Τούρκους και από την άλλη το κάνει με μια διακριτική απόσταση. Βοηθάει πολύ στην έναρξη διαλόγου για την ιστορία των δύο χωρών. Πολύ σημαντική επίσης η παρατήρησή της ότι ο κόσμος αδυνατεί να ξεχωρίσει την έννοια του κράτους από αυτήν της αυτοκρατορίας. Κατά τα άλλα η ιστορία και των δύο χωρών παραμένει βυθισμένη στο σκοτάδι. Στην περίπτωσή μας, είτε θα αποκρύπτουμε την σφαγή των Τούρκων της Τρίπολης, είτε θα αποκαλούμε συνωστισμό τη σφαγή των Ελλήνων της Σμύρνης. Αυτοκριτική και βάθος, πουθενά. μόνο φασιστική ανορθογραφία, πια...