Ένας άνθρωπος που μετά τα όσα συνέβησαν σε συγκεκριμένη τράπεζα, δεν σκέφτεται καν να μην γράψει : «γελάσαμε με το σύνθημα είσαι όμορφη σαν τράπεζα που καίγεται» γιατί μπορεί να παρεξηγηθεί, αφήνεται από μόνος του ανοιχτός σε κρίσεις παντός είδους αναφορικά με το άτομό του.Το άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι πως διατείνεται πως όλοι οι φίλοι της βρήκαν αμέσως δουλειά στην Ευρώπη και την Αμερική της κρίσης, και μάλιστα σε καιρό που το να λες ότι είσαι Έλληνας έξω ακούγεται περίπου σαν βρισιά. Εκτός κι αν είναι όλοι γιατροί-αυτοί μάλιστα βρίσκονται σε τραγική έλλειψη έξω. Αλλά και πάλι μου είναι δύσκολο να φανταστώ ότι γιατροί με καλά βιογραφικά ξόδευαν έστω και μια ώρα από τα καθημερινά εικοσάωρα που χρειάζονται για να γίνεις γιατρός σε συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα. Από το κείμενο μου δίνεται η εντύπωση ότι οι φίλοι της πήγαν απλώς για μεταπτυχιακά με την απειλή: ‘δεν θα ξαναγυρίσω’. ΟΚ, good luck with that.Ας δεχτώ όμως ότι είναι έτσι όπως τα λέει η κοπέλα και ότι όλοι βρήκαν τις φανταστικές δουλειές στα Δυτικά. Γιατί να το κάνουν αυτό αφού κατά τα γραφόμενα ανήκουν όλοι τους στην κατηγορία που παλεύει με νύχια και με δόντια να μην αλλάξει τίποτα σ’ αυτή τη χώρα, να μη γίνουμε ποτέ «δυτικοί». Γιατί στη Δύση δεν έχει σοβιέτ, όπως εδώ. Έχει ελεύθερη οικονομία, στην αγκαλιά της οποίας οι αγανακτισμένοι φίλοι της κοπέλας τρέχουν για να κρυφτούν. Μυστήριο.....Α, και παρεμπιπτόντως, το στην «Στην καλύτερη θα δουλεύουμε – όσοι είμαστε τυχεροί- δωδεκάωρα για ένα μισθό "χέσε μέσα"» ίσχυε για την πλειοψηφία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα δεκαετίες πριν από την κρίση. Αλλά ξέχασα. Η στόφα των αγανακτισμένων ζει με το όνειρο μιας θέσης στο Δημόσιο, έτσι δεν είναι;