Ασχέτως με το αν θα επιλέγαμε ή όχι να τραβήξουμε αντίστοιχες φωτογραφίες, θεωρώ πως ο τρόπος που ο καθένας προσεγγίζει και αντιμετωπίζει τον χαμό ενός δικού του (και πόσο μάλλον της μητέρας του) είναι προσωπική υπόθεση. Μπορεί για τον ίδιο τον φωτογράφο αυτή να είναι μια θεραπευτική διαδικασία, δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε.
