Αν και φανατικός του Βάρσου θα παραδεχτώ ότι έχεις σε κάποια δίκιο. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια γλυκά του είναι πολύ παλαιομοδίτικος (όχι με την καλή έννοια) και επίσης σε άλλα δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Πχ δεν μου άρεσαν καθόλου τα Σου και τα Κωκ του, λόγω κρέμας - πολυ στεγνή.Επίσης όντως έχει μια τάση υπερβολής στο βούτυρο και στο αυγό, το οποίο είτε σε τρελαίνει είτε το απορρίπτεις εντελώς. Σε αυτά που παραθέτεις και σε κάποια ακόμα θα συμφωνήσω εκτός από την κρέμα. Εχουμε και λέμε όμως:Παγωτο (φουλ βουτυρο-αυγό), αν σ'αρεσει ειναι από τα τοπ3 της Αθήνας και μόλις 9,80 το κιλό. Ρυζόγαλο (με ελάχιστο ξύσμα λεμονακι) το καλύτεροΤσουρέκια - μπριος - κρουασάν (είπαμε βουτυρο)Κρέμα-γιαούρτι τα είπαμεΠαστα φλώραΓαλακτομπούρεκο (για μενα καλύτερο απ' όλους τους γνωστούς στην Αθήνα)Γαλακτομπούρεκο με κανταιφι (δάκρυ)Τυρόπιτα ταψιου και σφολιάτας (παρα πολυ καλές, λίγο ακριβές)Μερικές φορές καλό ελληνικό φυστίκι αιγίνης σε τρομερες τιμες. Αν κάτσεις, τα αυγά και οι ομελέτες του είναι καλέςΜΗΝ παρετε Φρεντο, φραπε ναι.Εκτός από την ποιοτητα των προιόντων του ο Βάρσος είναι ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο. Κατ'αρχας όπως φαίνεται απαγορεύεται να δουλευεις εκεί αν είσαι κάτω των 50... Η πίσω αίθουσα έχει μείνει στη δεκαετία του 70. ΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ είναι όλα τα λεφτά. Αν και τελευταία έχει γίνει λιγο χιπστεροτρεντυ, αν πας νωρίς είναι απόλαυση. Για τους εργαζόμενους ισχυει το εξής. Δεν σου κάνουν υπερβολικες γλύκες, μάλλον καθόλου, αλλά αν έχει πάει πολλές φορές σε γνωρίζουν και στο δείχνουν, ιδιαίτερα τα υπερήλικα γκαρσόνια, και μπορεί να σου κάνουν απίθανη πλάκα.Ισως να μην είμαι αντικειμενικός. Είναι το πιο αγαπημένο μου μέρος στην Αθήνα. Και το γνώρισα μεγάλος.
