Chase Meridian, ο εξομολογούμενος γράφει, "δεν λέω ότι είχε άδικο αλλά πόσο στ' αλήθεια ισχύει η ωραιοποίηση και η θετικότητα εκεί έξω;" και εσύ γράφεις, "Έλεος με κάτι ψυχολόγους που το παίζουν φίλτατοι του πελάτη αντί είτε να βοηθήσουν στ' αλήθεια είτε να τα παρατήσουν.) Μπουχτίσαμε από "γκουρού" που τα έχουν καλά με το πορτοφόλι τους". Είναι λάθος αυτό που κάνω να αναφέρω άλλη εξομολόγηση σε άλλη, εξομολογούμενε συγγνώμη αλλά πρέπει να γίνει γιατί συνδετικός κρίκος είναι ο ψυχολόγος. Ο ψυχολόγος, μεταξύ άλλων, θα σου δώσει κατευθυντήριες γραμμές, θα σου πει που να εστιάζεις και που όχι, τι να "κρατήσεις" και τι να αφήσεις πίσω, θα σου επισημάνει το λάθος σκεπτικό και την λανθασμένη αντίληψη που έχουμε για πολλά πράγματα. Ένα παράδειγμα από την καθημερινότητα μας, οι περισσότεροι εστιάζουμε στο να υπενθυμίζουμε στην άλλη πλευρά, τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αποτυχίες κλπ, με χαρακτηριστικές φράσεις, "τα ήθελες και τα έπαθες", "εγώ σου τα έλεγα αλλά εσύ δε με άκουγες", "επέλεξες λάθος σύντροφο καλά να πάθεις". Τι θέλω να πω; Νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο βοηθάμε την άλλη πλευρά, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τον γεμίζουμε με περισσότερες ενοχές, και αυτό μετέπειτα θα έχει σίγουρα αρνητικά αποτελέσματα (το άτομο θα μπει σε μια συνεχόμενη αυτό τιμωρία και "αυτό μαστίγωση"). Αντ' αυτού μπορούμε να υπενθυμίζουμε στον καθένα πόσο σημαντικός είναι για εμάς αλλά και για τους γύρω του, τι έχει καταφέρει στη ζωή του μέχρι τώρα, τις σωστές επιλογές που έκανε, το ότι οι αποτυχίες και τα λάθη είναι τελείως ανθρώπινα, να κρατήσουμε το δίδαγμα τους και να τα "αφήσουμε πίσω" κλπ. Αυτό και άλλα πολλά σου μαθαίνει ο ψυχολόγος (το παραπάνω όμως μπορούμε να το γνωρίζουμε και από μόνοι μας, δεν χρειάζεται να πάμε σε ψυχολόγο, είναι από τις πιο βασικές και ανθρώπινες συμπεριφορές). Δυστυχώς, δεν έχει έναν μαγικό τρόπο με το που τελειώσει η συνεδρία, να μας κάνει άλλον άνθρωπο. Γιατί με το πο φύγουμε από εκεί, η δουλειά του ψυχολόγου σταματάει και εκεί είναι που αρχίζει η δικιά μας. Εξομολογούμενε, έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό σου σε όλους τους τομείς, μην πτοήσε (σε όλους μας έχουν τύχει διαφορά και θετικά και αρνητικά), συνέχισε να πιστεύεις στο θέλω σου (και σε οτιδήποτε άλλο θέλεις), στο να βρείς έναν άνθρωπο να μοιραστείς τον έρωτα και την αγάπη που έχεις μέσα σου και σε κατακλύζει.
Chase Meridian, ο εξομολογούμενος γράφει, "δεν λέω ότι είχε άδικο αλλά πόσο στ' αλήθεια ισχύει η ωραιοποίηση και η θετικότητα εκεί έξω;" και εσύ γράφεις, "Έλεος με κάτι ψυχολόγους που το παίζουν φίλτατοι του πελάτη αντί είτε να βοηθήσουν στ' αλήθεια είτε να τα παρατήσουν.) Μπουχτίσαμε από "γκουρού" που τα έχουν καλά με το πορτοφόλι τους". Είναι λάθος αυτό που κάνω να αναφέρω άλλη εξομολόγηση σε άλλη, εξομολογούμενε συγγνώμη αλλά πρέπει να γίνει γιατί συνδετικός κρίκος είναι ο ψυχολόγος. Ο ψυχολόγος, μεταξύ άλλων, θα σου δώσει κατευθυντήριες γραμμές, θα σου πει που να εστιάζεις και που όχι, τι να "κρατήσεις" και τι να αφήσεις πίσω, θα σου επισημάνει το λάθος σκεπτικό και την λανθασμένη αντίληψη που έχουμε για πολλά πράγματα. Ένα παράδειγμα από την καθημερινότητα μας, οι περισσότεροι εστιάζουμε στο να υπενθυμίζουμε στην άλλη πλευρά, τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αποτυχίες κλπ, με χαρακτηριστικές φράσεις, "τα ήθελες και τα έπαθες", "εγώ σου τα έλεγα αλλά εσύ δε με άκουγες", "επέλεξες λάθος σύντροφο καλά να πάθεις". Τι θέλω να πω; Νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο βοηθάμε την άλλη πλευρά, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τον γεμίζουμε με περισσότερες ενοχές, και αυτό μετέπειτα θα έχει σίγουρα αρνητικά αποτελέσματα (το άτομο θα μπει σε μια συνεχόμενη αυτό τιμωρία και "αυτό μαστίγωση"). Αντ' αυτού μπορούμε να υπενθυμίζουμε στον καθένα πόσο σημαντικός είναι για εμάς αλλά και για τους γύρω του, τι έχει καταφέρει στη ζωή του μέχρι τώρα, τις σωστές επιλογές που έκανε, το ότι οι αποτυχίες και τα λάθη είναι τελείως ανθρώπινα, να κρατήσουμε το δίδαγμα τους και να τα "αφήσουμε πίσω" κλπ. Αυτό και άλλα πολλά σου μαθαίνει ο ψυχολόγος (το παραπάνω όμως μπορούμε να το γνωρίζουμε και από μόνοι μας, δεν χρειάζεται να πάμε σε ψυχολόγο, είναι από τις πιο βασικές και ανθρώπινες συμπεριφορές). Δυστυχώς, δεν έχει έναν μαγικό τρόπο με το που τελειώσει η συνεδρία, να μας κάνει άλλον άνθρωπο. Γιατί με το πο φύγουμε από εκεί, η δουλειά του ψυχολόγου σταματάει και εκεί είναι που αρχίζει η δικιά μας. Εξομολογούμενε, έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό σου σε όλους τους τομείς, μην πτοήσε (σε όλους μας έχουν τύχει διαφορά και θετικά και αρνητικά), συνέχισε να πιστεύεις στο θέλω σου (και σε οτιδήποτε άλλο θέλεις), στο να βρείς έναν άνθρωπο να μοιραστείς τον έρωτα και την αγάπη που έχεις μέσα σου και σε κατακλύζει.