Νομίζω ότι η ψυχολόγος δεν προσπάθησε τόσο να σου ωραιοποιήσει τα πράγματα ή να σε βάλει να κάνεις θετικές σκέψεις, όσο να σε βγάλει απ'αυτό το mindset που ακόμα και κατά τη διάρκεια της συνεδρίας σε έκανε να σκέφτεσαι το χαρτονόμισμα που θα αποχωριστείς.
Καμιά φορά η φτώχεια αποτυπώνεται πρώτα απ'όλα στον τρόπο σκέψης λοιπόν. Και εσύ δεν είσαι φτωχός, αλλά δίνοντας τόση βάση στα χρήματα από τη στιγμή που δε σου λείπουν κιόλας(χωρίς να σου περισσεύουν βέβαια, αλλά σε ποι@ περισσεύουν;), καταντάς σίγουρα μίζερος(κάτι σαν τον Θείο Σκρούτζ) και αυτό ακόμα κι αν φτάσεις στη γνωριμία με κάποια, αργά ή γρήγορα θα το αντιληφθεί και εκείνη και θα ξενερώσει αν σε δει να μετράς πενταροδεκάρες.
Πιο συγκεκριμένα, καμία δε θα τη χαλάσει να πάτε με το λεωφορείο σπίτι της, όπως σου είπαν και παρακάτω, αλλά αν της λες συνέχεια για το πόσο άδικη είναι η ζωή και εσύ που δε χρωστάς σε κανέναν δε μπορείς να έχεις το δικό σου αυτοκίνητο, τότε αυτό σύντομα θα την απομακρύνει από κοντά σου.