Chase Meridian, διαβάζοντας κάποια σχόλια σου όπως για παράδειγμα αυτό στην εξομολόγηση για το μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες, όπου έγραφες με σιγουριά ότι και εγώ στο επιβεβαιώνω δεν προσφέρει τίποτα (δεν μπορώ να καταλάβω από πού πηγάζει η σίγουρα αυτή, εκτός και εάν υπάρχει η βάση που μπορείς να στηρίξεις όλο αυτό), σε ένα άλλο που άρχισες να αναλύεις τη συγκατοίκηση (με επιθετικό ύφος) ενώ δεν είχε τεθεί καν το θέμα αυτό, η ουσία ήταν αλλού και διαβάζοντας τώρα και αυτό έχω να γράψω το εξής. Βγάζεις σε όλα μια απολυτότητα. Τα περισσότερα σχόλια επικεντρώθηκαν στο να ασκήσουν κριτική και δη ηθική ενώ όλοι μας έχουμε παραδείγματα και στο οικογενειακό και στο φιλικό περιβάλλον για διάφορα παρατράγουδα αλλά βλέπεις εδώ η εξομολόγηση μας έδωσε πρόσφορο έδαφος να εξαντλήσουμε την ηθικολογία μας (λες και όλοι εμείς εδώ μέσα είμαστε πιστοί, τέλειοι, αψεγάδιαστοι, έχουμε κάνει μόνο σωστές επιλογές, έχουμε αφήσει να μπουν στη ζωή μας μόνο σωστοί άνθρωποι) και όχι να δώσουν μια ουσιώδη βοήθεια που αυτή είναι η ουσία του κειμένου. Δεν χρειάζεται να τονίζεται το στοιχείο του ψυχολόγου γιατί ξέρει ο καθένας πολύ καλά τι πρέπει να κάνει και να είσαι σίγουρη ότι και αυτός που την ενδιαφέρει θα θέλει να το "παλέψουν" μαζί γιατί όπως έχω γράψει τόσες φορές, φοβίες έχουν και οι δύο πλευρές. Θα το γράψω με σεβασμό, το κείμενο έχει επιθετικό ύφος και μάλιστα πολύ αυστηρή κριτική και ηθική κριτική και να είσαι σίγουρη, δεν βοηθάει στην ουσία το να τονίζονται συνέχεια οι λάθος επιλογές ή άλλα στοιχεία, να είσαι βέβαιη και η ίδια η γυναίκα ξέρει τι έφταιξε. Όσον αφορά το κομμάτι της παιδικής ηλικίας το αφήνω ασχολίαστο και ξέρεις γιατί; Γιατί κάνεις δεν είναι τέλειος να κρίνει την παιδική ηλικία κανενός ανθρώπου και πόσο μάλλον να βγάλει συμπεράσματα. Η τακτική του να τονίζω και να επισημάνω συνέχεια λάθος καταστάσεις, επιλογές το μόνο που καταφέρνει είναι να γεμίζει με περισσότερες ενοχές και τύψεις το άτομο και πίστεψέ με από τη πλευρά της ψυχολογίας δεν είναι μόνο μέγα λάθος είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις, ξέρεις γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτό δεν λέγεται βοήθεια ούτε υποστήριξη ψυχολογική και λυπάμαι που θα το γράψω αλλά το κείμενο σου το μόνο που κάνει είναι το παραπάνω.
Chase Meridian, διαβάζοντας κάποια σχόλια σου όπως για παράδειγμα αυτό στην εξομολόγηση για το μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες, όπου έγραφες με σιγουριά ότι και εγώ στο επιβεβαιώνω δεν προσφέρει τίποτα (δεν μπορώ να καταλάβω από πού πηγάζει η σίγουρα αυτή, εκτός και εάν υπάρχει η βάση που μπορείς να στηρίξεις όλο αυτό), σε ένα άλλο που άρχισες να αναλύεις τη συγκατοίκηση (με επιθετικό ύφος) ενώ δεν είχε τεθεί καν το θέμα αυτό, η ουσία ήταν αλλού και διαβάζοντας τώρα και αυτό έχω να γράψω το εξής. Βγάζεις σε όλα μια απολυτότητα. Τα περισσότερα σχόλια επικεντρώθηκαν στο να ασκήσουν κριτική και δη ηθική ενώ όλοι μας έχουμε παραδείγματα και στο οικογενειακό και στο φιλικό περιβάλλον για διάφορα παρατράγουδα αλλά βλέπεις εδώ η εξομολόγηση μας έδωσε πρόσφορο έδαφος να εξαντλήσουμε την ηθικολογία μας (λες και όλοι εμείς εδώ μέσα είμαστε πιστοί, τέλειοι, αψεγάδιαστοι, έχουμε κάνει μόνο σωστές επιλογές, έχουμε αφήσει να μπουν στη ζωή μας μόνο σωστοί άνθρωποι) και όχι να δώσουν μια ουσιώδη βοήθεια που αυτή είναι η ουσία του κειμένου. Δεν χρειάζεται να τονίζεται το στοιχείο του ψυχολόγου γιατί ξέρει ο καθένας πολύ καλά τι πρέπει να κάνει και να είσαι σίγουρη ότι και αυτός που την ενδιαφέρει θα θέλει να το "παλέψουν" μαζί γιατί όπως έχω γράψει τόσες φορές, φοβίες έχουν και οι δύο πλευρές. Θα το γράψω με σεβασμό, το κείμενο έχει επιθετικό ύφος και μάλιστα πολύ αυστηρή κριτική και ηθική κριτική και να είσαι σίγουρη, δεν βοηθάει στην ουσία το να τονίζονται συνέχεια οι λάθος επιλογές ή άλλα στοιχεία, να είσαι βέβαιη και η ίδια η γυναίκα ξέρει τι έφταιξε. Όσον αφορά το κομμάτι της παιδικής ηλικίας το αφήνω ασχολίαστο και ξέρεις γιατί; Γιατί κάνεις δεν είναι τέλειος να κρίνει την παιδική ηλικία κανενός ανθρώπου και πόσο μάλλον να βγάλει συμπεράσματα. Η τακτική του να τονίζω και να επισημάνω συνέχεια λάθος καταστάσεις, επιλογές το μόνο που καταφέρνει είναι να γεμίζει με περισσότερες ενοχές και τύψεις το άτομο και πίστεψέ με από τη πλευρά της ψυχολογίας δεν είναι μόνο μέγα λάθος είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις, ξέρεις γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτό δεν λέγεται βοήθεια ούτε υποστήριξη ψυχολογική και λυπάμαι που θα το γράψω αλλά το κείμενο σου το μόνο που κάνει είναι το παραπάνω.