Δεν γίνεται να έχεις ψυχή πενηντάρη στα 21 σου, εκτός πια αν έχεις ζήσει κάτι αμάν καταστάσεις, που σημαίνει ότι μεγαλοδείχνεις κιόλας. Όπως και υπάρχουν κάτι πενηντάρηδες που εγκεφαλικά θα έπρεπε να πηγαίνουν Λύκειο. Όπως κι αν έχει, η διαφορά σας είναι μεγαλούτσικη μόνο σε περίπτωση που ο άλλος ο 28χρονος θέλει, ξέρω 'γω, να κάνει μια σοβαρή σχέση και σε διάστημα 2 ετών να προχωρήσει κάπου προς δημιουργία οικογένειας ή κάτι τέτοιο. Για σένα κάτι τέτοιο μπορεί να φανεί too soon. Και 200 χρονών να νιώθεις, δεν αναιρείται η επιθυμία σου να ζήσεις κάποια πράγματα, εκτός αν μένεις σε ξεχασμένο απ' το Θεό χωριό δίχως να θες άλλες προοπτικές, κάτι που δεν το βλέπω να ισχύει. Πάντως, αν ο άλλος δεν είναι σίγουρος κι εσύ πρέπει ντε και καλά ν' αποδείξεις ότι δεν είσαι 21 εγκεφαλικά κι ότι είσαι ώριμη... άσ' το, μην το κουράζετε. Κι επίσης, πρόσεξε, γιατί εκεί που στα 21 μας κολακευόμαστε ότι είμαστε "ώριμες" επειδή τραβούμε την προσοχή ενός 28χρονου, πολύ συχνά δεν είμαστε εμείς ώριμες για την ηλικία μας, απλώς οι εν λόγω 28χρονοι είναι ανώριμοι για τις συνομήλικές τους.