Kαλησπέρα και από εμένα! Καταρχάς χαίρομαι που το παιδί είναι καλά, ήταν πολύ τυχερός που σε είχε δίπλα του σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, κι ας μην μπορεί να το καταλάβει, ήταν χρήσιμο. Δεν ξέρω αν στο βάθος δεν τους ήθελε δίπλα τους ή γενικώς ακόμη κι αν τον ματαιώνουν τους δικαιολογεί, αλλά αυτοί είναι δικοί του δαίμονες, όχι δικοί σου. Ούτε γνωρίζω, αν τους ήθελε δίπλα του, ένας ηθοποιός που γύρω στα 30 είχε δηλώσει ότι δεν είχε πει σε κανέναν για παράδειγμα ότι είχε καρκίνο μέχρι να το ξεπεράσει, ούτε στους δικούς του. Οπότε καμιά φορά μας αποκρύπτονται σημαντικές πληροφορίες.
Τα φώτα σε εσένα, είναι καιρός να γίνεις κέντρο του εαυτού σου. Η αγάπη είναι υπέροχη, το να είσαι δοτικός είναι εξαίσιο, είναι υπέροχο όταν αυτό εκφράζει το μέσα σου, την ουσία σου σαν άτομο. Αλλά-πάντα υπάρχει ένα αλλά-όσο μεγαλώνεις βλέπεις ότι δεν έπρεπε να εξωθήσεις τον εαυτό σου στα άκρα. Ότι κι εσύ έχεις ανάγκη, ότι χρειάζεται πάντα να έχεις φυλάξει λίγο χρόνο και χώρο για σένα. Μπορεί να έχεις μάθει στην προσφορά στα όρια της αυτοθυσίας, αλλά αυτό δεν είναι δείγμα αγάπης, δεν θα έπρεπε να είναι. Ακόμη και η έντονη αυτοθυσία μπορεί να δημιουργεί αποστάσεις, γιατί όταν εσύ τα δίνεις όλα, ποιος να σε φτάνει; :) Εύχομαι, να είσαι καλύτερα. Οι εσωτερικές πληγές δεν είναι εύκολο να καταλάβεις το πως επουλώνονται, πρέπει να παραδεχτείς ότι είσαι τρωτή.
Υ.Γ. Δε θα ήθελα με τίποτα να σε πληγώσω με αυτό που θα πω και μπορεί εννοείται η εκτίμησή μου να είναι εκτός τόπου και χρόνου, και για το λόγο αυτό, θα ήθελα να με συγχωρέσεις εκ των προτέρων. Νιώθω ότι έχεις την ανάγκη να σε αγαπήσουν τόσο απόλυτα, τόσο δοτικά όσο εσύ το έκανες, ίσως ακριβώς επειδή νιώθεις ενοχή να το προσφέρεις εσύ η ίδια στον εαυτό σου. Απλά, αυτό ως ένα βαθμό είναι άδικο και για το άλλο άτομο, για τη σχέση σας, για εσένα. Όταν υπάρχει μια ανισοκατανομή στο δυναμικό μιας σχέσης, μοιραία, όποιος προσφέρει τα πιο πολλά, σε περίπτωση που πέσει, χάνεται και όλο το δυναμικό της σχέσης και κυρίως, νιώθει μια απίστευτη φθορά. Θέλει προσοχή, αν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Όπως και να 'χει, ελπίζω να μην ξεπέρασα τα όρια και να έγινα προσβλητική.
Kαλησπέρα και από εμένα! Καταρχάς χαίρομαι που το παιδί είναι καλά, ήταν πολύ τυχερός που σε είχε δίπλα του σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, κι ας μην μπορεί να το καταλάβει, ήταν χρήσιμο. Δεν ξέρω αν στο βάθος δεν τους ήθελε δίπλα τους ή γενικώς ακόμη κι αν τον ματαιώνουν τους δικαιολογεί, αλλά αυτοί είναι δικοί του δαίμονες, όχι δικοί σου. Ούτε γνωρίζω, αν τους ήθελε δίπλα του, ένας ηθοποιός που γύρω στα 30 είχε δηλώσει ότι δεν είχε πει σε κανέναν για παράδειγμα ότι είχε καρκίνο μέχρι να το ξεπεράσει, ούτε στους δικούς του. Οπότε καμιά φορά μας αποκρύπτονται σημαντικές πληροφορίες.
Τα φώτα σε εσένα, είναι καιρός να γίνεις κέντρο του εαυτού σου. Η αγάπη είναι υπέροχη, το να είσαι δοτικός είναι εξαίσιο, είναι υπέροχο όταν αυτό εκφράζει το μέσα σου, την ουσία σου σαν άτομο. Αλλά-πάντα υπάρχει ένα αλλά-όσο μεγαλώνεις βλέπεις ότι δεν έπρεπε να εξωθήσεις τον εαυτό σου στα άκρα. Ότι κι εσύ έχεις ανάγκη, ότι χρειάζεται πάντα να έχεις φυλάξει λίγο χρόνο και χώρο για σένα. Μπορεί να έχεις μάθει στην προσφορά στα όρια της αυτοθυσίας, αλλά αυτό δεν είναι δείγμα αγάπης, δεν θα έπρεπε να είναι. Ακόμη και η έντονη αυτοθυσία μπορεί να δημιουργεί αποστάσεις, γιατί όταν εσύ τα δίνεις όλα, ποιος να σε φτάνει; :)
Εύχομαι, να είσαι καλύτερα. Οι εσωτερικές πληγές δεν είναι εύκολο να καταλάβεις το πως επουλώνονται, πρέπει να παραδεχτείς ότι είσαι τρωτή.
Υ.Γ. Δε θα ήθελα με τίποτα να σε πληγώσω με αυτό που θα πω και μπορεί εννοείται η εκτίμησή μου να είναι εκτός τόπου και χρόνου, και για το λόγο αυτό, θα ήθελα να με συγχωρέσεις εκ των προτέρων. Νιώθω ότι έχεις την ανάγκη να σε αγαπήσουν τόσο απόλυτα, τόσο δοτικά όσο εσύ το έκανες, ίσως ακριβώς επειδή νιώθεις ενοχή να το προσφέρεις εσύ η ίδια στον εαυτό σου. Απλά, αυτό ως ένα βαθμό είναι άδικο και για το άλλο άτομο, για τη σχέση σας, για εσένα. Όταν υπάρχει μια ανισοκατανομή στο δυναμικό μιας σχέσης, μοιραία, όποιος προσφέρει τα πιο πολλά, σε περίπτωση που πέσει, χάνεται και όλο το δυναμικό της σχέσης και κυρίως, νιώθει μια απίστευτη φθορά. Θέλει προσοχή, αν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Όπως και να 'χει, ελπίζω να μην ξεπέρασα τα όρια και να έγινα προσβλητική.
Καλή συνέχεια. :)