Μη νιώθεις άσχημα δε φταις σε τίποτα...μπροστά σε τέτοιες στιγμές ίσως από τη λαχτάρα μας να ευχαριστήσουμε με οποιοδήποτε τρόπο τον άλλον γινόμαστε αδέξιοι..μπράβο σου που ήσουν δίπλα της έστω και έτσι άλλοι πεθαίνουν μόνοι χωρίς κανέναν δίπλα τους...ζωή σε εσάς...οι τύψεις είναι μέσα στα στάδια του πένθους αλλά μη βασανίζεις τον εαυτό σου και με αυτές...ήδη βασανίζεσαι από την απώλεια που ζεις....καλό κουράγιο!