ADVERTORIAL
Θυμάμαι μικρή τα πόστερ που είχα, του James Dean, στο δωμάτιο. Σκοτεινός όσο έπρεπε, μελαγχολικός όσο έπρεπε, γοητευτικός και με το παραπάνω. Αλλά ήταν ένας σταρ μιας άλλης εποχής. Ώσπου το 2001 βρήκα έναν αντίστοιχο, στα χρόνια μου, με τα ίδια στοιχεία. Έναν που συμπτωματικά έπαιξε τη ζωή του James Dean γιατί συν τοις άλλοις, του έμοιαζε. Ο λόγος για τον James Franco που έχει την στόφα του σταρ και το ξέρει.
Για το ρόλο του αυτό μάλιστα στα νιάτα του πήρε την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου σε Τηλεταινία. Το ευρύ κοινό, και δη αυτό εκτός Αμερικής, τον γνώρισε όμως κυρίως ως Χάρι Όσμπορν (άσπονδο) φίλο του Spiderman στην ομώνυμη τριλογία.
Πολλοί θα τον θυμούνται και σε άλλες ταινίες όπως οι Deuces Wild (2002), City by the Sea (2002), Tristan & Isolde (2006), Annapolis (2006), Nights in Rodanthe (2008). Με συνέχεια ακόμα πιο επιτυχημένη καθότι στην κωμωδία Pineapple Express (2008) και στο βιογραφικό 127 Hours (2010) του ορειβάτη Άρον Ράλστον -σε σκηνοθεσία Ντάνι Μπόιλ- θα κερδίσει άλλες 2 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, με το τελευταίο να τον βάζει και στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Όσο δε για την συμμετοχή του στο εκπληκτικό Milk (2008) του Gus Van Sant με τον μοναδικό Sean Penn, κέρδισε ένα Independent Spirit Award για Best Supporting Actor (δηλαδή Β ανδρικού).
Αλλά γιατί όλος αυτός ο πρόλογος για το κακό παιδί James Franco; Γιατί επανέρχεται δυναμικά κερδίζοντας τη δεύτερη Χρυσή Σφαίρα, προ ολίγων ημερών, της καριέρας του, για την ερμηνεία του στην ταινία The Disaster Artist.
Η αλήθεια είναι ότι οι decadence ρόλοι πολύ του πάνε, γιατί έχει αυτό το φιζίκ και την ικανότητα να μεταμορφώνεται που δένει με αυτούς τους ρόλους ταμάμ. Για να δούμε όμως λίγο τη νέα του αυτή δουλειά: Πρόκειται για ένα διπλό ρόλο, γιατί εκτός από πρωταγωνιστής, υπογράφει την ταινία και ως σκηνοθέτης που μάζεψε ήδη εντυπώσεις αλλά και βραβεία σε κάποια φεστιβάλ: Χρυσό Κοχύλι Καλύτερης Ταινίας στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν, 2ο Βραβείο Κοινού Midnight Madness στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τορόντο και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μουσική ή κωμική ταινία.
Η ιστορία του «The Disaster Artist» είναι η αληθινή ιστορία του Τόμι Γουάιζο και της δημιουργίας της ταινίας του «The Room». Πρόκειται για μία από τις χειρότερες ταινίες που έχουν γυριστεί και που για κάποιο λόγο συνεχίζει να προβάλλεται και μάλιστα σε sold out προβολές για πολλά χρόνια. Έχει μπει στο πάνθεον των καλτ ταινιών και ως τέτοια γεμίζει αίθουσες. Περί ορέξεως ως γνωστόν... (η αλήθεια είναι ότι με όλα αυτά πλέον θα την έβλεπα και εγώ αλλά ας μείνει μεταξύ μας).
Το σίγουρο είναι ότι ο Φράνκο δίνει τα ρέστα του με την ερμηνεία του ως Γουάιζο, κάνοντας το κοινό να χειροκροτάει στο τέλος της προβολής, όταν η ταινία προβλήθηκε πέρσι ως work-in-progress στο South by Southwest Film Festival.
Εμείς, στις αίθουσες θα έχουμε την ευκαιρία να το παρακολουθήσουμε από τις 25 Ιανουαρίου. Έως τότε πάρτε μια γεύση από το trailer αλλά και από το Facebook Page:
THE DISASTER ARTIST
Σκηνοθεσiα: Τζέιμς Φράνκο
Σενάριο: Σκοτ Νουστάντλερ και Μάικλ Χ. Βέμπερ (βασισμένο στο βιβλίο των Γκρεγκ Σεστέρο και Τομ Μπίσελ)
Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Φράνκο, Ντέιβ Φράνκο, Σεθ Ρόγκεν, Άλισον Μπρι, Ζακ Έφρον,Τζος Χάτσερσον, Τζάκι Γουίβερ, Άρι Γκρέινορ, Τζέισον Ματζούκας
σχόλια