Από την τελευταία προεκλογική περίοδο με ακόμη πιο έντονο ρυθμό , μέχρι σήμερα, παρατηρώ μια γενική επίθεση κατά του Σύριζα. Χωρίς να μπορώ να συμφωνήσω απόλυτα με την πολιτική του θέση που παρουσιάζει, ή δεν παριουσιάζει, δε μπορώ όμως να δεχτώ πλέον και τις θέσεις της κυβέρνησης που έχουν καταστρέψει τη χώρα και συνεχίζουν με το πλιάτσικο σε ότι έχει απομείνει.Για να γυρίσω λοιπόν στην επίθεση κατά του αντιπαθητικού Αλέξη, είτε αυτή είναι κατευθυνόμενη από γνωστά/άγνωστα κέντρα εξουσίας, είτε είναι προσωπικές απόψεις καθ'όλα σεβαστές, έχω να παρατηρήσω τα εξής:Στην κριτική του Σύριζα: η χώρα πηγαίνει μαθηματικά προς την καταστροφή, ή απάντηση της Κυβέρνησης μέσω των βουλευτών της είναι : εσείς θα την πάτε χειρότερα (με την αρωγή ή την ανοχή των δημοσιογράφων). Στην επίκριση για την ρευστοποίηση του πλούτου της Ελλάδας και το ξεπούλημα (το αφεντικό τρελάθηκε) των μοναδικών προσοδοφόρων πηγών, η απάντηση των κυβερνόντων και πάλι με το σιγοντάρισμα των δημοσιογράφων (πρωτοστατούντος του Μεγάλου καναλιού) είναι : εσείς που θα βρείτε τα χρήματα; Στις όμορφες προτάσεις (είτε ανεδαφικές, είτε λαικίστικες) του Σύριζα για φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, η Κυβερνόντες γελούν και ρωτούν επίμονα: δηλαδή θα διώξετε και τους τελευταίους επενδυτές που έχουν μείνει στη χώρα (όχι που αφήσαμε με τις καταστροφικές πολιτικές παλινωδίες μας). Αυτοί άλλωστε έχουν βρει το κόλπο: φορολόγηση των σίγουρων... μισθωτών, συνταξιούχων. Στις κατηγορίες του Σύριζα για την έκρηξη της ανεργίας, η απάντηση είναι : εσείς που θα βρείτε θέσεις εργασίας? (σιγά μη σας πει κιόλας ο Αλέξης το μυστικό της πετυχημένης διακύβέρνησης). Και αν οι συμφωνίες που κλείνει η κυβέρνηση καλύπτονται από ένα πέπλο ασαφειών και μυστικοπάθειας ως προς τους όρους, τα οφέλη βραχυ/μακροπρόθεσμα και αντισταθμιστικά περνούν έτσι εύκολα αβάσάνιστα στα δελτία ειδήσεων, κάποιος πρέπει να τα αμφισβητήσει και να ζητήσει εξηγήσεις. Αν ούτε αυτό το θέλουμε απο την αντιπολίτευση, παραιτούμαστε από κάθε έλεγχο και προσπάθεια συγκράτισης των λαμπερών και χαμογελαστών (λυσσασμένων όμως υπέυθυνων του Ελληνικού δράματος)Ακολουθεί Κωστής Παλαμάς..."Γύριζε, μη σταθής ποτέ, ρίξε πέτρα μαύρη,ο ψεύτης είδωλο είν' εδώ, τον προσκυνά η πλεμπάγια,η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δε θάβρη.Αλάργα. Μόρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνουςκι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,ραγιάδες έχεις μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,και Μαμμωνάδες βάρβαροι και χαύνοι λεβαντίνοι.Λύκοι ω κοπάδια οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοικαι οι χαρακόποι αδίαντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!"
