Η Σοφία Φιλιππίδου εξηγεί γιατί επέλεξε να διαβάσει ένα απόσπασμα από τον Φώκνερ:
Διάλεξα να διαβάσω αυτό το μικρό απόσπασμα από το "Καθώς ψυχορραγώ" του Ουίλιαμ Φώκνερ από την μετάφραση του 1970, του Μένη Κουμανταρέα τιμής ένεκεν, πρώτον γιατί ο Μένης Κουμανταρέας ήταν φίλος μου και τον αγαπώ πολύ και δεύτερον γιατί από αυτή την μετάφραση γνώρισα και αγάπησα αυτό το αριστούργημα που θα ανέβει τον Ιανουάριο του 2017 στο θέατρο της οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής σε μετάφραση και διασκευή αυτή τη φορά της στενής φίλης του Μένη, Χλόης Κολύρη και σκηνοθεσία δική μου. Το μικρό απόσπασμα μνήμης είναι από τον μεγάλο μονόλογο της Άντυ Μπάντρεν, που θα ερμηνεύσω και αναφέρεται στην γνωριμία με τον άντρα της και στα πέντε της παιδια όταν αυτά ήταν μικρά...Είναι ένα πολύ μικρό δείγμα της απλής γλώσσας μιας αγρότισσας ( στο εργο μονολογεί μετά θάνατον "καθ' οδόν" για τον τόπο που γεννήθηκε και όπου η ίδια επιθυμεί να ταφεί) που μιλάει όμως και κάπως με τρόπο λόγιο όπως συνηθίζουν οι ήρωες της πεζογραφίας του Φώκνερ...."Το λοιπον έτσι πήρα τον Ανς και όταν κατάλαβα πως ήμουν έγκυος στον Κας ένιωσα το πως να ζει κανείς είναι κάτι το τρομαχτικό και να την η απαντηση.Τότες έμαθα για πρώτη φορά πως τα λόγια δεν φελάνε κι οτι δεν είναι τρόπος οι λέξεις να κολλήσουν πουθενά οτιδήποτε κι αν είναι αυτό που πασχίζουν να το εκφράσουν".
