Σαν την Κύπρο εν έσιει !
κείμενο και φωτογραφίες του 'Αντρου Ευσταθίου
Είμαι στην γραμμή στο supermarket τζιαι καρτερώ να ρτει η σειρά μου... Πετάσεται η διπλανή της ταμίας μου τζιαι αρωτά την να που να ντυθεί φέτος..
Εν α βάλω την στολή μου, του belly dancing φέτος κόρη αλόπως...!!!
Κόρη, Μα εσίεις στολή του μπέλι ντάσινκ;;;;
Εν α μεν έχω κόρη!;!;;;;!!!
Ο μπροστινός μου εμπίχτηκε μές την κουβέντα... εμένα επιάσαμε τα κλάματα πίσω, που την συγκίνηση...
-Εκάμαμεν τζιαι τον άνδρωπο τζιαι γελά κόρη..
Χτυπά μου τα πράματα, τζιαι βάλω τα μές τις σακούλες, με τα δάκρυα μου να κυλούν ποτάμι...
Εμφανίζεται άλλος με το αμαξούι γεμάτο τζιαι πριν να το παρκάρει λαλεί του... Ετό εφκάλετε τον Αναστασιάδη τζιαι έκαμεν τα σιόνι. 'Ενα ταξίδι τον εστείλαμε τζιαι εκουρέψαν μας ούλους... Εν ένα Αλέξη που θέλουμε ούλοι δαμέσα δα... επήε μήσιη μου τζιαι απείλησαν τον τζιαι εδέχτην να μας κουρέψουν....Εν ένα Αλέξη που θέλουμε λαλώ σου..
'Αρκεψα τζιαι πιστεύκω ότι Εν 'Εσιει Θεό!
'Αρκεψα τζιαι πιστεύκω ότι ο Θεός μας 'Εσιει τρελό χιούμορ...
Λευκωσία/2015
Ο 'Αντρος Ευσταθίου είναι ένας κύπριος καλλιτέχνης του οποίου η θαυμάσια φωτογραφική σειρά Nicosia International Airport εκτέθηκε πρόσφατα στα πλαίσια της PhotoBiennale που οργανώνει στη Θεσσαλονίκη το Μουσείο Φωτογραφίας. Το έργο του αυτό είχε παρουσιαστεί και στο σάιτ της Lifo (βλ. "Το εκπληκτικό πρότζεκτ του Άντρου Ευσταθίου μέσα στο εγκαταλειμμένο αεροδρόμιο της Λευκωσίας" - 06.10.2014).
Αναδημοσιεύσουμε πιο κάτω από το ένθετο Παράθυρο - Λοξές ματιές στον πολιτισμό της κυπριακής εφημερίδας Πολίτης ένα σχόλιο του 'Αντρου Ευσταθίου για μια φωτογραφία που ξεχώρισε από το έργο του.
Η συγκεκριμένη φωτογραφία ανήκει στο project NICOSIA INTERNATIONAL AIRPORT, το οποίο δούλευα επί τρία χρόνια. H συγκεκριμένη σειρά ξεκίνησε από την ανάγκη μου να εντάξω το Αεροδρόμιο Λευκωσίας σε ένα άλλο project μου, που καλύπτει και εξιστορεί την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο. Σιγά σιγά, όμως, και μέσα από την τριβή μου με τον χώρο του αεροδρομίου επί δύο χρόνια, γεννήθηκε η ανάγκη να πάρω κόσμο μέσα στο αεροδρόμιο -ανθρώπους που δούλευαν εκεί το 1974, και πιο συγκεκριμένα το πλήρωμα της τελευταίας πτήσης η οποία ξεκίνησε από το Λονδίνο για το Αεροδρόμιο Λευκωσίας, και πάνω από την Κύπρο ο πιλότος Αδάμος Μαρνέρος έβλεπε την απόβαση των Τούρκων στο Πέντε Μίλι και τη θάλασσα της Κερύνειας γεμάτη με τουρκικά πλοία. Είχα ακούσει τόσες ιστορίες για τη συγκεκριμένη πτήση που μου έγινε εμμονή να βρω αυτούς τους πρωταγωνιστές μετά από 38 χρόνια και να τους πάω πίσω εκεί που παίχτηκε ένα επεισόδιο από τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία.
Κατάφερα μετά από έναν χρόνο ψάξιμο να βρω τον πιλότο και τον αεροσυνοδό της πτήσης, αλλά και ακόμη τρεις αεροσυνοδούς οι οποίοι θα έπαιρναν την επόμενη πτήση. Αλλά ποτέ δεν υπήρξε επόμενη πτήση.
Αυτοί οι πέντε άνθρωποι επέστρεψαν πίσω 38 χρόνια με τις στολές τους και τις τσάντες τους που χρησιμοποιούσαν το 1974, και ειλικρινά ήταν μια μοναδική στιγμή για όλους μας η συνάντηση αυτή στο Αεροδρόμιο Λευκωσίας. Πήρε ζωή το αεροδρόμιο με τους πέντε αυτούς μάρτυρες της κυπριακής τραγωδίας, αλλά, και το πιο σημαντικό, η αίσθηση της ελπίδας ότι τίποτα δεν τελειώνει και ότι πραγματικά ακούς και νιώθεις από στόματα την ιστορία σου ζωντανά, χωρίς τρίτους να εμπλέκονται.
Ίσως ήταν η πιο συγκινητική στιγμή στην καριέρα μου. Πέντε ζωντανοί θρύλοι της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας ατενίζουν το Αεροδρόμιο Λευκωσίας, το δικό μας αεροδρόμιο!
'Αντρος Ευσταθίου - Παράθυρο- Λοξές ματιές στον πολιτισμό (21.01.2013).
σχόλια