10 εκνευριστικά πράγματα: Στη βροχή!

Facebook Twitter
16

rain

 

10. Η μπόχα.

Είναι αυτή η γλυκιά ευωδιά βρεγμένου χώματος ανακατεμένη με κουράδες αδέσποτων, κουτσουλιές πουλιών και ξέχειλους κάδους απορριμμάτων, που σε χτυπάει καταρούθουνα (= «κατευθείαν στα ρουθούνια», term patent pending), με το που βγαίνεις από το σπίτι.

 

9. Η κίνηση.

Δεν αντιλαμβάνομαι, ειλικρινά, τη μεταστροφή της ψυχολογίας του ανθρώπου και μάλιστα από την πρώτη ψιχάλα. Πες μου, καλέ μου βροχοφοβικέ, τι είναι αυτό που σε ωθεί να παίρνεις το αυτοκίνητό σου ή ταξάκι και όχι το λεωφορείο, όταν βρέχει; Τι; Άνοιξέ μου την καρδιά σου, υπόσχομαι να μη σε κρίνω.

 

8. Να έχεις απλώσει.

Και τρέεεεεεχα σαν την τρελή να μαζεύεις σεντόνια και βρακιά, μπες-βγες στο μπαλκόνι, να πέφτουν από κάτω τα μανταλάκια γιατί πόσα ρούχα να κρατήσεις σε ένα χέρι, και μετά άντε ξαναάπλωνε (στην καλύτερη) ή άντε ξαναπλένε (στη χειρότερη).

 

7. Να έχεις πλύνει το αμάξι.

Τσάμπα το 10άευρω για μέσα-έξω.

 

6. Να έχεις πάει κομμωτήριο.

Μη σου τύχει. ΜΗ. ΣΟΥ. ΤΥΧΕΙ.

 

5. Να βρέχει στις αργίες.

Και να σου απαυτώνει το ρεπό. Top 5 με αντίστροφη μέτρηση: 28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου, Αγίου Πνεύματος, Πάσχα και... ταραταζούμ, ταρατατζούμ... Πρωτομαγιά.

 

umbrellas

 

4. Οι νερόλακκοι.

Ειδικά αυτοί οι τεράστιοι που έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τα υπερσύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα της χώρας (καθαρισμός φρεατίων όμβριων υδάτων, προστασία εγκαταστάσεων ύδρευσης και αποχέτευσης κλπ) και σου αφήνουν δύο επιλογές: ή να βουτήξεις μέσα μέχρι τον αστράγαλο –τουλάχιστον- για να περάσεις το δρόμο ή να αιωρηθείς. Και υπενθυμίζω ότι δεν έχουμε φτερά.

 

3. Ο ανεγκέφαλος με την ομπρέλα.

Έχεις ομπρέλα. Είναι ανοιχτή πάνω από το κεφάλι σου. Περνάς μαζί της κάτω από τα υπόστεγα των πολυκατοικιών. Σε προσπερνούν άνθρωποι, χωρίς ομπρέλα, αφύλακτοι και βρίζουν μέσα από τα δόντια τους. Μάντεψε γιατί.

 

2. Το σπασμένο πλακάκι.

Όπως λέει και η φίλη μου η Άννυ, πρόκειται για το πιο σαδιστικό «παιχνίδι» από καταβολής κόσμου στη βροχερή πόλη. Το λένε «Απόφυγε το σπασμένο πλακάκι» και προκαλεί τους παίκτες να καταφέρουν να μην πατήσουν στο σπασμένο πλακάκι του πεζοδρομίου που κρύβει επιμελώς τα βρωμόνερα της βροχής, περπατώντας σε νορμάλ ταχύτητες, αλλά φορώντας πάντα το καλό τους παντελόνι. Ούτε στο «Κάστρο του Τακέσι» αυτά.

 

1. Ο γκαζιάρης οδηγός.

Το απόλυτα εκνευριστικό παγκόσμιο φαινόμενο που έχει εξελιχθεί πια σε μάστιγα της ασφάλτου. Πρόκειται για τον οδηγό εκείνον που είτε δεν έχει συναίσθηση της απόστασης μεταξύ δρόμου και πεζοδρομίου, είτε δεν γνωρίζει τους φυσικούς νόμους (όταν γκαζώνεις μέσα σε νερόλακκο, το νερό πετάγεται, ξέρεις), είτε δεν τον ενδιαφέρει ότι θα γίνεις λούτσα όταν περάσει ξυστά από το πεζοδρόμιο, με 50 χλμ/ώρα. Προτείνω θέσπιση προστίμου και αφαίρεση πινακίδων για 2 βδομάδες. Και point system.

 

 

(Πείτε κι εσείς!)

 

 

16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

15 σχόλια
Το να πηγαίνεις προς δουλεία σου και μόλις κατεβαίνεις απο το λεωφορείο να πάτας μέσα σε μια λιμνή και να έχεις γίνει παπι χωρις να ξαναμπορέσεις να ξαναπάς σπίτι σου γιατι είναι μια ώρα μακριά....
Εμένα η βροχή μου αρέσει,επίσης για κάποιο παράλογο λόγο μου αρέσουν πολύ τα ακραία καιρικά φαινόμενα,δεν ξέρω γιατί.Απλά η Ελλάδα δεν είναι ούτε για βροχή,όπως δεν είναι και για όλα τα άλλα.Κάθε φορά που οδηγείς δε νιώθεις να βρέχει UHU,κολλάει το σύμπαν.
προσωπικά το χειρότερό μου είναι "οι γκαζιάριδες"! έχω ρίξει εγώ βρισίδι 7.30 το πρωί σε οδηγούς που μ έχουν κάνει μούσκεμα από πάνω μέεεεεχρι κάτω, μ έχουν ακούσει, έχουν γυρίσει να δούν γιατί σιχτιρίζω αλλά συγνώμη δεν έχω ακούσει ποτέ!
Για μένα η βροχή είναι απόλαυση σε 3 περιπτώσεις: 1.όταν είσαι ερωτευμένος μαζί με το ταίρι σου και ενώ πιάνει θεέ μου μια βροχή μια καταιγίδα δε σου καίγεται καρφί και τρέχετε και οι δυο μέσα στα νερά- κινηματογραφικά σαν άλλο "Ημερολόγιο". 2.όταν είσαι παιδί και δεν σε νοιάζει να γίνεις παπί αρκεί να παίξεις και να περάσεις καλά με τη παρέα κι ας φωνάζει μετά η μαμά ότι της μουσκεύεις το χαλί. 3.όταν είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι ή κοιμάσαι και αρχίζει να ρίχνει καρέκλες και απλά απολαμβάνεις το φαινόμενο!
Το πιο εκνευριστικό πράγμα όταν βρέχει ειναι ότι πάντα ,μα πάντα στην τσάντα μου δε θα βρω ποτέ την ομπρέλα μου γιστι είτε έχω αλλάξει τσάντα,είτε έχει σπάσει κ όλο λέω να πάρω μια καινούρια κ ποτέ δεν το κάνω είτε θεωρώντας ότι ο καιρός ειναι καλος κ δεν "το πάει για βροχη" ο καιρός αλλαζει κ γυρνάω σπίτι βρεγμένη σαν το παπι!
Δεν υπαρχει πιο απαισιο πραγμα απο την βροχη. Απορω τι ρομαντικο βρισκουν μερικοι. Χιλιες φορες το χιονι. Και το πιο εκνευριστικο απο ολα ειναι οτι σου χαλαει την διαθεση! Τοσο απλα και να μην ειχες σχεδιασει να πας πουθενα.
χαχαχαχα είναι όλα τόσο τέλεια!!!!Δεν ξέρω ποιο τα πρωτοσχολιάσω...αλλα ενα είναι σίγουρο! Εγω που δεν εχω αυτοκίνητο να πλύνω κ να περιμένω να βρέξει, θα βρέξει όταν εχω ισιώσει το μαλλί! ναι ναι..πάντα!!