Ημέρα της Μητέρας: Στη Wolt, η φροντίδα δεν γιορτάζεται μία φορά τον χρόνο

ADVERTORIAL

Η μητρότητα αποτελεί μια σύνθετη εμπειρία που απαιτεί συνεχή προσαρμογή, υπευθυνότητα και συνεχή λήψη αποφάσεων. Όταν συνδυάζεται με την εργασία, η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος είναι κρίσιμη. Στη Wolt, πολλές γυναίκες ζουν τη μητρότητα χωρίς να χρειάζεται να θέσουν σε δεύτερη μοίρα την επαγγελματική τους πορεία. Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, τέσσερις από αυτές μοιράζονται στιγμές που αποτυπώνουν αυτή την ισορροπία.

Καμία καθημερινότητα δεν είναι ίδια – κάθε μαμά βρίσκει τον δικό της ρυθμό, με τις δικές της προτεραιότητες. Η Φωτεινή περιγράφει μια ημέρα γεμάτη δραστηριότητες: σχολείο, εργασία, απογευματινά καθήκοντα. «Ο χρόνος είναι περιορισμένος, αλλά με καλή διάθεση όλα βρίσκουν τον ρυθμό τους», σημειώνει. Η Βάσια ξεκινά τις μέρες της ήρεμα, με την κόρη της να διαλέγει ρούχα με στιλ – «Αν και 7 χρονών, έχει πλέον άποψη για τα ρούχα της και πολλές φορές το πρωινό μοιάζει με πασαρέλα!», λέει χαμογελώντας. Για την Εμμανουέλα, οι διαδρομές προς τον παιδικό σταθμό είναι ευκαιρία για ουσιαστική επαφή. Παρατηρεί τον γιο της να ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω του – «Αυτή είναι η πρωινή μου ρουτίνα. Να κάνω κάθε διαδρομή ευχάριστη για να ξεκινήσει καλά η μέρα μας». Η Αναστασία, που βρίσκεται σε περίοδο εγκυμοσύνης, εστιάζει σε προετοιμασία: φροντίδα του εαυτού, σωστή διατροφή, ενημέρωση. «Προσπαθώ να προσεγγίσω αυτή τη φάση συνειδητά, με ηρεμία και ενημέρωση», εξηγεί.

Παρά τις διαφορετικές φάσεις στις οποίες βρίσκονται, όλες τους μιλούν για έναν εργασιακό χώρο που δεν απαιτεί συμβιβασμούς μεταξύ δουλειάς και μητρότητας.

Πίσω από κάθε προσωπική ιστορία, κοινός παρονομαστής είναι η αίσθηση ότι βρίσκονται σε ένα περιβάλλον που τις στηρίζει – όχι μόνο πρακτικά, αλλά και ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη σχέση ζωής και εργασίας.

Η Φωτεινή μιλά για την ουσιαστική επικοινωνία με τον manager της και την ευελιξία που της παρέχεται, ενώ από την πλευρά της η Βάσια περιγράφει πώς η εμπιστοσύνη της ομάδας της, της επέτρεψε να μη νιώθει ότι πρέπει να «απολογείται» επειδή είναι μητέρα: «Αυτός είναι ένας από τους ρόλους ζωής μιας γυναίκας – όχι εμπόδιο».

Η Αναστασία, ως μέλλουσα μητέρα, βρήκε στήριξη μέσα από την αναπροσαρμογή στόχων και προγράμματος ώστε να αποφεύγει τις περιττές μετακινήσεις. «Νιώθω ότι με ακούνε – και αυτό έχει τεράστια αξία». Ενώ για την Εμμανουέλα, η ευελιξία στο ωράριο ήταν καθοριστικής σημασίας κατά την επιστροφή από άδεια μητρότητας.

«Οργάνωσα κάθε λεπτομέρεια, με φίλους και συγγενείς για να είμαι ήσυχη ότι όλα θα πάνε καλά».

Όλες τους συμφωνούν πως η μητρότητα δεν είναι απλώς ένας ρόλος – είναι μια καθημερινή εκπαίδευση σε δεξιότητες που αξιοποιούνται και στον χώρο εργασίας, όπως η υπομονή, η ενσυναίσθηση, το multitasking, και η ικανότητα προσαρμογής σε νέες συνθήκες. Η Φωτεινή λέει: «Έχω γίνει expert στο multitasking», ενώ η Βάσια επισημαίνει τη σημασία της ενσυναίσθησης στην καθημερινή επικοινωνία. Η Εμμανουέλα αναφέρει πως έχει μάθει να διαχειρίζεται δύσκολες συμπεριφορές με ψυχραιμία και η Αναστασία προσθέτει: «Έμαθα να ζητάω βοήθεια – και αυτό δεν είναι αδυναμία, είναι δύναμη».

Η ισορροπία ανάμεσα στη μητρότητα και τον επαγγελματικό ρόλο δεν παρουσιάζεται ως εμπόδιο, αλλά ως μέρος της καθημερινότητας, όταν υπάρχει κατανόηση και ευελιξία.

Ταυτόχρονα, δεν αγνοούν τις προκλήσεις που συνοδεύουν τη μητρότητα, ειδικά στον επαγγελματικό χώρο. Η Αναστασία παραδέχεται πως ανησυχούσε για την επαγγελματική της πορεία κατά την άδεια μητρότητας, αλλά η ανοιχτή επικοινωνία με τους ανωτέρους της την ανακούφισε «Με απασχολούσε πώς θα εξελιχθούν τα επαγγελματικά μου όσο βρίσκομαι σε άδεια μητρότητας. Φοβόμουν μήπως χάσω ευκαιρίες. Κατάλαβα όμως ότι η δουλειά είναι κάτι συνεχές – και ότι αυτή η φάση της ζωής μου αξίζει χώρο και αποδοχή. Όχι άγχος». 

Η Φωτεινή αναφέρει την προσπάθεια να συντονίσει τις απαιτήσεις της δουλειάς με την καθημερινότητα της μητρότητας μέσα στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής στην πόλη. Όπως λέει, η ευελιξία και η στήριξη από την εταιρεία την βοήθησαν να βρει τελικά μια ροή που της ταιριάζει – χωρίς ενοχές.

Η Βάσια μιλά για το γνώριμο συναίσθημα ότι «δεν είσαι αρκετή» – μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποίησε πως το να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό είναι αρκετό: «Αποδέχτηκα ότι η τελειότητα δεν υπάρχει. Και ότι το “δίνω τον καλύτερό μου εαυτό” είναι από μόνο του αρκετό».

Πίσω από κάθε προσωπική ιστορία, κοινός παρονομαστής είναι η αίσθηση ότι βρίσκονται σε ένα περιβάλλον που τις στηρίζει – όχι μόνο πρακτικά, αλλά και ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη σχέση ζωής και εργασίας. Η ισορροπία ανάμεσα στη μητρότητα και τον επαγγελματικό ρόλο δεν παρουσιάζεται ως εμπόδιο, αλλά ως μέρος της καθημερινότητας, όταν υπάρχει κατανόηση και ευελιξία. Αυτό το μήνυμα αποτυπώνεται και σε όσα θα ήθελαν να μοιραστούν με άλλες γυναίκες που βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις.

Η Αναστασία παραδέχεται ότι, ως τελειομανής, έμαθε πως η ζωή δεν ακολουθεί πάντα ένα συγκεκριμένο σχέδιο: «Δεν θα είναι όλα τέλεια – και αυτό είναι απολύτως εντάξει. Απόλαυσέ το και θύμισε στον εαυτό σου ότι κάνεις το καλύτερο που μπορείς».

Η Φωτεινή προτείνει υπομονή και οργάνωση. «Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και μην ξεχνάς να ζητάς βοήθεια. Με ψυχραιμία, όλα μπορούν να μπουν σε μια σειρά».

Η Εμμανουέλα απευθύνεται σε κάθε νέα μητέρα λέγοντας ότι: «Το σπίτι δεν θα είναι πάντα τέλειο, ούτε η μέρα σου. Αλλά η αγάπη που δίνεις, αυτό μένει. Και να θυμάσαι: θα επιστρέψεις πιο δυνατή από ποτέ».

Ενώ η Βάσια συνοψίζει λέγοντας: «Να είσαι ευγενική με τον εαυτό σου. Το “αρκετά καλό” είναι υπεραρκετό. Είσαι καλή μαμά – και όταν εργάζεσαι, και όταν κάνεις λάθη, και όταν νιώθεις ότι δεν αντέχεις. Όλα είναι μέσα στο ταξίδι».