Στην ηχητική έπαυλη του Epavli Pavlaki

Facebook Twitter
0



Άστρος Κυνουρίας. Ξημερώνει, καφές, βόλτα με τον σκύλο. Ξυπνάω πολύ νωρίς καθημερινά.

Ανοίγω τα μηχανήματα στο σαλόνι, αυτόν τον καιρό ακούω μουσική συστηματικά, σχεδόν όλη την ημέρα. Μου αρέσει να ακούω αλλοπρόσαλλα πράγματα, τους παλιούς δίσκους της Nicki Minaj, Julie Christmas, Tiny Tim, Juno Reactor κ.α .Έχω να επισκεφθώ δισκοπωλείο χρόνια για να αγοράσω κάποιο CD ή LP, είναι πραγματικά κάτι που δεν ξέρω αν μου λείπει.
Δεν γράφω μουσική πλέον εύκολα, δυσκολεύομαι να βάλω τους ήχους μου σε μία σειρά,προτιμώ να ακούω, καμιά φορά βέβαια γράφω αυτά που θέλω να ακούσω.

Σταμάτησα να ηχογραφώ οτιδήποτε γύρω μου, παλιά το έκανα συχνά, πολλοί πιστεύουν πως ακόμη το κάνω όμως πλέον τα περισσότερα samples τα αντλώ από το διαδίκτυο. Δεν με συγκινούν τα ευτελή πράγματα, είμαι οπαδός της “State of the Art”, πάντα ήθελα και θέλω να περιτριγυρίζομαι από τα καλύτερα, οτιδήποτε και αν είναι αυτό.

Η μουσική μου; Έπειτα από πολύχρονες σπουδές στη κλασσική μουσική στα τέλη των 90ς συνέχισα στους πρώιμους ήχους των πρώτων pc με σημαία τον τότε ρομαντισμό των stereo nova. Ξεκίνησα να ηχογραφώ και εγώ με την σειρά μου στον αυτόματο τηλεφωνητή του αδερφού μου (δεν είχα κασετόφωνο). Δεν είχα κάποιον ή κάτι να με εμπνεύσει, απλά με συγκινούσε η γυναικεία φωνή, τότε ήμουν λάτρης της γερμανικής δισκογραφικής Hyperium Records, έτσι πάντα ηχογραφούσα τις κοπέλες μου.

H πρώτη ολοκληρωμένη μου δουλειά ήταν το 2003, με ένα ηχητικό ημερολόγιο το “epavlispavlakis 2003” που αποτελούνταν από κολλάζ ηχογραφήσεων, samples και μουσικών που μάζευα όλη εκείνη την χρονιά, τα οποία τοποθέτησα κάθετα και όχι οριζόντια, σε μία διάρκεια 20 λεπτών. Το κάθετί σε όλη την διάρκεια του έργου έχει τον ρόλο του. Με συγκίνησε ιδιαίτερα εκείνη η δουλειά και την εξέδωσα μόνος μου σε 100 Cds που μοίρασα σε φίλους. Δεν περίμενα ανταπόκριση, εν τέλει μέρος αυτού εκδόθηκε σε μία συλλογή της LYRA.


Η ίδια δουλειά επακολούθησε το 2005 και το 2010 (η τελευταία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη). Ενδιάμεσα υπήρξαν πολλές συνεργασίες με διάφορα σχήματα (Μ.Σιγανίδη, ΑγρανΦλουΜπα, Null Performance κ.α) και αρκετές εμφανίσεις σε διάφορα μέρη.



Το 2007 έφυγα από την Θεσσαλονίκη με προορισμό το Άστρος Κυνουρίας.
Ήταν η εποχή και τα ακούσματα του Timbaland, των Massaka36 και της Ayben που με κατεύθυναν στον χώρο του collage hip hop. Είχα άπλετο χρόνο στην διάθεσή μου και  δούλεψα σχεδόν 2 χρόνια το “Musica Enchiriadis” με πάρα πολλές πολύωρες ακροάσεις hiphop, μελέτη πάνω στο είδος και με πολλά διλλήματα σχετικά με την υπόσταση των φωνών ανάμεσα στους ρυθμούς. Το κάθε κομμάτι είναι και μία μικρή ιστορία με καθορισμένους ρόλους και σενάριο στις φωνές και στους ήχους. Θεωρώ την δουλεία αυτή σημαντική για μένα προσωπικά διότι είναι η πρώτη στην οποία δεν αυτοσαρκάζομαι μέσω αυτής.

Το 2008 πεθαίνει ο πατρινός ποιητής Χρίστος Λάσκαρης. Ο αδερφός μου Παρασκευάς, φίλος του στα τελευταία χρόνια της ζωής του, τον ηχογραφεί μαζί με τον Γιάννη Μουρτζόπουλο, να απαγγέλλει μερικά ποιήματά του στο σπίτι του. Είχα τις ηχογραφήσεις μετά από άδεια στα χέρια μου. Δύο χρόνια ασχολήθηκα εντατικά έως ότου τον Νοεμβρίο του 2010 ολοκλήρωσα δέκα σχεδόν τρίλεπτα ηχογραφήματα. Δεν είναι μελοποίηση, δεν είναι τραγούδια όπως πολλοί νομίζουν. Ο ήχος διαδραματίζεται σε διαφορετικό επίπεδο από την φωνή του ποιητή, αρκετά απομακρυσμένος από αυτή χωρίς να προσπαθεί να την συνοδεύσει. Είναι δέκα μικρά δικά μου σχόλια (ήχοι) παραταγμένα διστακτικά δίπλα σε δέκα μικρά δικά του ποιήματα. Είναι μία δουλειά που την αγαπώ. Θα περιμένω λίγο καιρό να ωριμάσει μέσα μου και ίσως στο μέλλον την εκδώσω.



Δεν έχω εκδώσει “επίσημα” κάτι δικό μου. Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά όχι άξιοι αναφοράς επί του παρόντος. Μου αρέσει να μοιράζω τις μουσικές μου σε γνωστούς και αγνώστους χέρι χέρι σε Cds που φτιάχνω ο ίδιος με μια έστω ελαχίστη προσωπική επαφή μαζί τους. Εδώ στην επαρχία αυτό μου είναι δύσκολο, είμαι μακριά και αυτός ήταν ο λόγος που δημιούργησα έπειτα από πολλές σκέψεις μία σελίδα με τις μουσικές μου προς ελεύθερη ακρόαση.

Βραδιάζει. Ακούω“The Lengendary Pink Dots”, δεν ακούω σχεδόν ποτέ τις μουσικές μου, κουράζομαι. Κοιμάμαι νωρίς.

Άστρος Κυνουρίας, άνοιξη 2011

epavlispavlakis


Μουσική, video και φωτογραφίες του epavlispavlakis στο http://epavlispavlakis.wordpress.com/


0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ