Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματά της αστικής τραγωδίας

Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματά της αστικής τραγωδίας Facebook Twitter
0
Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματά της αστικής τραγωδίας Facebook Twitter
Φωτογραφία: Εύη Φυλακτού

Να παίζει (κυρίως) θέλει ο Χάρης Φραγκούλης. Αλλά μερικές φορές ονειρεύεται κόσμους μέσα από ιστορίες, ανθρώπους και τόπους που ζητούν να ζωντανέψουν στη σκηνή. Τότε, η επιθυμία του να μοιραστεί την ποίηση και την ελευθερία της θεατρικής τέχνης απομακρύνει όλους τους ενδοιασμούς του. Όπως τώρα, που σκηνοθετεί τον Άρντεν από το Φέβερσαμ (1592), ένα ελισαβετιανό θρίλερ αγνώστου συγγραφέα (που κατά καιρούς έχει αποδοθεί στον Σαίξπηρ, στον Μάρλοου, στον Κιντ). Μαζί του συνοδοιπόροι ο Αργύρης Πανταζάρας και η Υρώ Μπέζου, με τους οποίους (ως ομάδα Κursk) έχει παρουσιάσει ως τώρα δύο παραστάσεις: τον Βόιτσεκ του Μπίχνερ στο Απλό Θέατρο και, πέρσι, το δικό τους Η προσευχή της κοπέλας που έπεσε μέσα στο πηγάδι και δεν θέλει να πεθάνει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής.

Δεν είναι έπαρση αλλά βαθιά πίστη που διαπνέει τα λόγια του – που εμένα τουλάχιστον μ' έπεισε ότι πρέπει να δω οπωσδήποτε την παράστασή του.


«Τα πράγματα κάπως πρέπει να συμβούν για να αποκτήσεις την εμπειρία και τη γνώση της λειτουργίας τους. Αν δεν είχαμε κάνει τις δύο προηγούμενες παραστάσεις, δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στον ελισαβετιανό Άρντεν, σ' ένα έργο πεντάπρακτο, με πολλούς ρόλους και σύνθετη πλοκή. Δοκιμάσαμε πρώτα να πούμε τη δική μας "ποίηση", τώρα ανοιγόμαστε στα βαθιά» λέει.


Διάβασε πολλά έργα του ελισαβετιανού θεάτρου προτού καταλήξει στον Άρντεν. «Με ιντριγκάρει αυτή η εποχή, το πέρασμα των ανθρώπων από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. Στα έργα του Σαίξπηρ, ας πούμε, κάθε τόσο συναντάμε μάγισσες, όνειρα που προφητεύουν, πίστη στις δυνάμεις των αστερισμών, προλήψεις – στοιχεία των σκοτεινών αιώνων που παραμένουν βαθιά ριζωμένα στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Η καινούργια εποχή ανοίγεται μπροστά τους, αλλά ο παλιός κόσμος τούς τραβάει πίσω. «Ο έρωτας είναι θεός, κι ο γάμος μόνο λόγια» λέει η ηρωίδα στις πρώτες γραμμές του έργου, μια φράση που παραπέμπει στο πνεύμα της Αναγέννησης, αλλά τελικά ο θάνατος περιμένει όχι μόνο τους δύο εραστές αλλά και πέντε-έξι ακόμη που εκούσια ή ακούσια συμμετείχαν στο σχέδιο δολοφονίας του συζύγου.

Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματά της αστικής τραγωδίας Facebook Twitter
Φωτογραφία: Εύη Φυλακτού
Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματά της αστικής τραγωδίας Facebook Twitter
Φωτογραφία: Εύη Φυλακτού


Ήθελε ένα έργο με μέγεθος, έρωτα, πάθος, εκδίκηση, τιμωρία. Επιπλέον, ο Άρντεν από το Φέβερσαμ έχει επτά ρόλους, που είναι όλοι σπουδαίοι, και δραματουργική ποικιλία. «Έχει σκηνές που παραπέμπουν στην κομέντια ντελ άρτε (οι δολοφόνοι, στους οποίους οι δύο εραστές αναθέτουν τον φόνο του συζύγου, είναι μπουφόνοι) κι άλλες που θυμίζουν Ίψεν και Στρίντμπεργκ (οι διάλογοι της Αλίκης και του εραστή της). Συμβαίνουν κατά μία έννοια άλματα στον χρόνο, από τον 16ο στον 19ο αιώνα. Έτσι μου ήρθε η ιδέα για το πώς πρέπει να διαμορφωθεί ο σκηνικός χώρος: δύο κύκλοι που γυρνάνε ο ένας μέσα στον άλλον. Το πολύ απαιτητικό σκηνικό (μια εγκατάσταση που γυρίζει, ανοίγει, πέφτει) έφτιαξε με πολύ μεράκι και δουλειά ο Αργύρης Πανταζάρας, του οποίου το σκηνογραφικό ταλέντο φάνηκε και στην Προσευχή» λέει ο 29χρονος ηθοποιός και σκηνοθέτης.


Από τον τρόπο που μιλά για την παράσταση, ήδη σχεδόν έτοιμη για την πρεμιέρα στις 2 Ιουνίου, φαίνεται πως όλα τα στοιχεία της, ακολουθώντας μια στερεή άποψη, έχουν δέσει καλά. Έτσι, η υποκριτική των επτά ηθοποιών (Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαρία Πανουργιά, Γιάννος Περλέγκας, Θάνος Τοκάκης, Υρώ Μπέζου, Γιάννης Παπαδόπουλος και Νίκος Χανακούλας) υπαγορεύεται από τη δραματουργική «πολυφωνία» του πρωτοτύπου. «Είχα στο μυαλό μου εξαρχής ηθοποιούς που να παίζουν σαν μαριονέτες – είχα διερευνήσει αρκετά αυτό τον τρόπο στον Βόιτσεκ, αλλά κυρίως στην Προσευχή. Για να μην παρεξηγηθώ, όταν λέω "μαριονέτες" δεν εννοώ άψυχες κούκλες αλλά ακριβώς το αντίθετο. Εννοώ την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος σε ακραία ψυχοσυναισθηματική συνθήκη, τότε που μπορεί να κλαίει τη μια στιγμή και να γελάει την επόμενη. Τη μια στιγμή να ονειρεύεται και την άλλη να θέλει να πεθάνει. Μόνο έτσι μπορούσα να πλησιάσω το ζευγάρι των εραστών, με τις συνεχείς μεταπτώσεις στις διαθέσεις τους. Χρειαζόμουν, και ευτυχώς είχα, ηθοποιούς που να μπορούν να μεταβαίνουν γρήγορα από τη μια ψυχική κατάσταση στην άλλη. Γιατί η ποίηση έχει μια ταχύτητα εσωτερική και οι ηθοποιοί πρέπει να ακολουθούν τον ρυθμό του ακαριαίου νοήματος».

Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματά της αστικής τραγωδίας Facebook Twitter
Ξέρω τι θέλω, οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω είναι δικοί μου, συνεννοούμαστε, έχουμε προσπαθήσει και δουλέψει μαζί και μου αρέσει αυτό που κάνουμε στον Άρντεν... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Η σαν παιδική ελαφρότητα και οι συνεχείς αλλαγές διαθέσεων των τριών κεντρικών προσώπων υπαγόρευσαν πώς πρέπει να είναι τα κοστούμια. «Βοήθησε πολύ το ότι η Ιωάννα Τσάμη που τα σχεδίασε ξέρει να ράβει κι έτσι μπόρεσε να τα φτιάξει πάνω στις σκέψεις και στις ιδέες μας (να θυμίζουν ρούχα παιδιών και κοστούμια καρναβαλιού), χρησιμοποιώντας ύφασμα, χαρτί, σελοφάν» λέει ο Χάρης Φραγκούλης και καταλήγει, «θέλησα να σκηνοθετήσω από σφοδρή επιθυμία και όχι στο πλαίσιο επαγγελματικής ρουτίνας. Γι' αυτό και δεν ανησυχώ για την υποδοχή που θα έχει η παράσταση από το κοινό. Ξέρω τι θέλω, οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω είναι δικοί μου, συνεννοούμαστε, έχουμε προσπαθήσει και δουλέψει μαζί και μου αρέσει αυτό που κάνουμε στον Άρντεν». Δεν είναι έπαρση αλλά βαθιά πίστη που διαπνέει τα λόγια του – που εμένα τουλάχιστον μ' έπεισε ότι πρέπει να δω οπωσδήποτε την παράστασή του.

2-6, 8-12 Ιουνίου
Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής
21:00

Η προπώληση έχει ήδη ξεκινήσει!
Επωφεληθείτε από τα νέα πακέτα προσφορών και ενημερωθείτε για το αναλυτικό πρόγραμμα μέσα από το site του Φεστιβάλ.


Η προπώληση των εισιτηρίων για τις παραστάσεις του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έχει ήδη ξεκινήσει. Μπορείτε να προμηθεύεστε εισιτήρια για όλες τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ online στην ανανεωμένη ιστοσελίδα του ή τηλεφωνικά στο 210 3272000, καθημερινά από τις 9:00 έως τις 21:00. Και στις δύο περιπτώσεις η χρέωση γίνεται μέσω πιστωτικής κάρτας. Τα κεντρικά εκδοτήρια απ' όπου μπορείτε επίσης να αγοράσετε εισιτήρια βρίσκονται στη στοά Πεσμαζόγλου (Πανεπιστημίου 39) και λειτουργούν από Δευτέρα έως Παρασκευή, 9:00-17:00, και Σάββατο, 9:00-15:00, ενώ εισιτήρια εκδίδονται και στα βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου, Ιανός, στα καταστήματα Public και στα Reload Stores. Θα διατίθενται εισιτήρια μειωμένης τιμής για παιδιά, νέους, φοιτητές, πολύτεκνους, στρατιώτες, άτομα άνω των 65 ετών καθώς και ανέργους και άλλες κοινωνικές ομάδες. Επίσης, φέτος, για πρώτη φορά, οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να φτιάξουν «πακέτα» εισιτηρίων για παραστάσεις της επιλογής τους: επιλέγοντας 3 παραστάσεις, θα έχουν έκπτωση 5% επί του συνόλου της τιμής, στις 4 παραστάσεις έκπτωση 7% και στις 5 παραστάσεις έκπτωση 10%. Η προσφορά ισχύει για παραγωγές του Φεστιβάλ και για ατομικά ή εισιτήρια 2 ατόμων ανά παράσταση. Οι χώροι διεξαγωγής του Φεστιβάλ είναι, μεταξύ άλλων, η Πειραιώς 260, το Ηρώδειο, το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν κ.ά.


Αναλυτικές πληροφορίες στο www.greekfestival.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ