{{ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΑΡΚΩΣ}}

Ο έρωτας πλήττει τον
Άλλον άνθρωπο
στην αδυναμία του

Δεν χρειαζόταν η φιλοσοφική μέριμνα του Εμμανουήλ Λεβινάς -καθ' οδόν προς μια φαινομενολογία του έρωτα -για να το μάθουμε. Αλλωστε ο φιλόσοφος θα καταφύγει στην ποίηση, περιγράφοντας -ουσιαστικά -τον Κρητικό του Σολωμού, προκειμένου να πει κάτι «καίριο» για τον έρωτα.

Στο γήπεδο του Χέγκελ όλοι -φιλόσοφοι, ποιητές -τις ίδιες σκέψεις κάνουν. Απομένει να ζήσουν. Αυτό δα δεν είναι και τόσο εύκολο. Προφανές ναι, εύκολο όχι.

Ο Ρενέ Σαρ προειδοποίησε τους Χαϊντεγκεριανούς: «Κάθε πράξη είναι παρθένα, ακόμη κι όταν επαναλαμβάνεται». Οσο για τον έρωτα, αυτό το μακελειό του υπάρχειν, χαίρεσαι ή ρωτάς.

Συχνά η ζωή είναι το κενοτάφιο της ζωής. Μια λέξη, δηλαδή, μια «κατ' εξοχήν» λέξη. Τη βρίσκεις; Εχεις πού να ξεσπάσεις τον θυμό σου για την απουσία του Αλλου.

Δεν τη βρίσκεις; Πρέπει να εξετάσεις το ενδεχόμενο η ζωή σου να μην είναι ακριβώς κενοτάφιο. Κάτι μπορεί να έχει ήδη νεκρωθεί εκεί μέσα.

Γιατί
«προφορικά οικίζεται μια χώρα»

Γιώργος Μπλάνας