Λεπτομέρεια από τον Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου, μέρος του Ρετάμπλ του Issenheim. Η επιρροή του πολύπτυχου του Matthias Grünewald έφτασε μέχρι τον 20ο αιώνα. Είναι εμφανέστατη στα έργα των γερμανών εξπρεσιονιστών ζωγράφων, αλλά και κάποιων υπερρεαλιστών, όπως ο Max Ernst. Η σειρά των Σταυρώσεων του Picasso και τα Τρίπτυχα της Σταύρωσης του Francis Bacon ανήκουν επίσης σ'αυτήν την κατηγορία έργων που ανταποδίδουν το χρέος τους απέναντι στον Grünewald.
Η τοποθέτηση του Isenheimer Altar (Ρετάμπλ του Issenheim) στο Μουσείο του Colmar. Δεξιά, το πολύπτυχο με όλα του τα κλείστρα ανοιχτά. Αντικείμενο φιλονικίας ανάμεσα στους Γάλλους και τους Γερμανούς -με τους Γερμανούς να επωφελούνται από την υπεροχή τους στους δύο παγκοσμίους πολέμους για να το οικειοποιούνται κάθε φορά- το Ρετάμπλ του Issenheim επέστρεψε οριστικά στο Colmar, την αλσατική πόλη όπου ανήκει. Αφιερωμένο στον 'Αγιο Αντώνιο, προέρχεται από τη Μονή του Αγίου Αντωνίου στο Issenheim (νότια της πόλης Colmar), απ' όπου περνούσαν οι προσκυνητές που κατευθύνονταν στους Αγίους Τόπους. Το τάγμα της μονής ήταν ένα "τάγμα ελεημοσύνης" και περίθαλψης των ασθενών οδοιπόρων, γι' αυτό και το ρετάμπλ ήταν τοποθετημένο στο νοσοκομείο της Μονής για παρηγοριά και θεία επιφοίτηση. Στο Μεσαίωνα, η επίκληση μπροστά στις θρησκευτικές εικόνες ήταν σχεδόν η μόνη διαθέσιμη ιατρική. Φωτ. Claude Le Berre. Ανάπτυξη του Ρετάμπλ από τον Louis-Garden.
Isenheimer Altar, Ρετάμπλ του Issenheim (1506-1515). Musée d'Unterlinden, Colmar. (Wikipaintings).
Ήταν αποδεκτό για πολύ καιρό ότι ο "'Αντρας με την πέννα" ήταν το αυτοπορτρέτο του Matthias Grünewald, αλλά μία σύγχρονη μελέτη απέδειξε πως επρόκειτο για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή από την Πάτμο.
Matthias Grünewald, Isham Altarpiece. Παρουσίαση του έργου.
Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου, ένα από τα κλείστρα του Retable του Issenheim. (Wikipaintings)
Keiskamma Art Project, grand opening. Μία εκδήλωση για το AIDS και ένα "μήνυμα ελπίδας" στη Νότια Αφρική κατά τα πρότυπα του Retable του Issenheim.
Max Ernst, Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου, 1945.
Georges Méliès, Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου, 1898. Η πρώτη ίσως ταινία με "θρησκευτικό" περιεχόμενο.
Emil Nolde, The Life of Christ, Τρίπτυχο, 1911-12.
Το Τρίπτυχο του Emil Nolde και άλλα έργα του σε εμφανές σημείο στην έκθεση για την "Εκφυλισμένη Τέχνη" (Entartete Kunst) που διοργάνωσε το χιτλερικό καθεστώς στο Μόναχο το 1937. Ο Nolde είχε προσχωρήσει το 1935 στο ναζιστικό κόμμα με την ελπίδα ότι το έργο του θα γινόταν αποδεκτό από το καθεστώς, αλλά διαψεύστηκε οικτρά. 1052 έργα του κατασχέθηκαν από διάφορα μουσεία και μερικά καταστράφηκαν κιόλας. Το 1942, του ζητήθηκε να πάψει να ζωγραφίζει.
Επίσκεψη στην έκθεση του Joseph Goebbels.
Μέρα της Γερμανικής Τέχνης στο Μόναχο το 1937.
Hermann Hoyer, Εν αρχή ην ο λόγος (1937).
Vasili Efanov, An Unforgettable Meeting (1936-37).
Otto Dix, Τρίπτυχο του Πολέμου (1932).
Otto Dix, Metropolis, 1928.
Max Beckmann, The Descent from the Cross, 1917.
Η Σταύρωση (1930) του Picasso.
Πάνω : Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion (1944), τρίπτυχο του Francis Bacon εμπνευσμένο από το έργο του Matthias Grünewald και τις Ευμενίδες του Αισχύλου. Ο Bacon το θεωρούσε σαν πρώτο του έργο, πράγμα που όμως δεν ισχύει. Όπως συνήθιζε με τα περισσότερα έργα του, ο Bacon θα παρουσιάσει μία δεύτερη εκδοχή του Τριπτύχου του το 1988, σε διπλάσιο καμβά, αλλά αναλογικά με μικρότερες φιγούρες (κάτω). Στο μέσο : Three Studies for a Crucifixion (1962).
Ο γιαπωνέζος ζωγράφος Itsuki Yanai ήταν ένας νέος φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών Του Τόκιο όταν πρωτοαντίκρυσε στο Colmar το Retable του Issenheim σε ένα ταξίδι σπουδών. Επιρρεάστηκε τόσο πολύ από το έργο του Matthias Grünewald, ώστε αφιέρωσε 20 χρόνια από τη ζωή του για να το μελετήσει και να το αντιγράψει επακριβώς. Σχεδίαζε να εκδόσει ένα βίβλίο με τις τεχνικές του Grünewald, αλλά ο θάνατος τον πρόλαβε το 2009. Το έργο του πάντως ολοκληρώθηκε και εκτέθηκε στο Colmar. "Το Ρετάμπλ του Matthias Grünewald με μαγνήτισε. 'Ηταν πολύ διαφορετικό από όσα είχα δει μέχρι τότε, από την άποψη τόσο του ύφους, όσο και της τεχνικής. Επέστρεψα στην Ιαπωνία να κάνω τα χαρτιά μου για να ζήσω στη Γαλλία. 'Επειτα ξεκίνησα να αντιγράφω το Ρετάμπλ του Matthias Grünewald."
Hiroshi Itsuki, διάσημος ιαπωνέζος συνθέτης και τραγουδιστής.
σχόλια