ΣΑΒΒΑΤΟ 2/6
Φτιάχνω μια ζύμη για γλυκιά τάρτα. Στο μίξερ χτυπώ 135 γρ. Βούτυρο ανάλατο με 90γρ. ζάχαρη μέχρι να αφρατέψει. Προσθέτω ένα αυγό, περιμένω να ενσωματωθεί και μετά συνεχίζω με άλλον ένα κρόκο. Τελειώνω με 270γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Μαζεύω τη ζύμη (η οποία είναι μαλακή και αφράτη, σχεδόν υγρή) σε μια μπάλα, την τυλίγω σε μεμβράνη και τη βάζω στο ψυγείο για περίπου μισή ώρα.
Στο μεταξύ, αλέθω 150 γρ. αμύγδαλα αποφλοιωμένα στο μπλέντερ μέχρι να γίνουν σκόνη. Στο μίξερ έχω 150 γρ. βούτυρο και τα χτυπώ με 150 γρ. ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτω ένα-ένα 2 αυγά, δύο κρόκους και αφού έχω ένα ομοιογενές μείγμα, προσθέτω και τρεις κουταλιές αλεύρι, το ξύσμα ενός λεμονιού, το αλεσμένο αμύγδαλο και μια σταγόνα εσάνς βανίλιας. Βγάζω τη ζύμη από το ψυγείο, την απαλλάσσω από τη μεμβράνη και την τοποθετώ ανάμεσα σε δύο κομμάτια λαδόκολλα. Την ανοίγω με τον πλάστη σε φύλλο πάχους 0,5 εκ. και με τη βοήθεια της λαδόκολλας την αναποδογυρίζω πάνω σε ταψί μεταλλικό για τάρτες. Την περιποιούμαι λίγο απαλά, να πάει παντού, να μην έχει τρύπες κ.λπ., και την τρυπώ με πιρούνι εδώ κι εκεί. Σε αυτό το σημείο την ξαναβάζω στο ψυγείο για ένα τεταρτάκι, για να σφίξει.
Κατόπιν απλώνω στον πάτο της μια σειρά από φρούτα. Σήμερα είναι βατόμουρα. Τέλεια γι’ αυτήν τη συνταγή είναι τα βερίκοκα, οι φράουλες ακόμα και μια καλή μαρμελάδα φρούτου - αλλά, αυτήν τη φορά, βατόμουρα. Καλύπτω με την κρέμα αμυγδάλου την οποία απλώνω με προσεκτικές κινήσεις με μια σπάτουλα, να πάει παντού. Τελειώνω με μερικά βατόμουρα στην κορφή. Αν είσαι τελειομανής, θα βάλεις καλοσχηματισμένα φρούτα και θα τα στολίσεις σε ομόκεντρους κύκλους πάνω στην τάρτα. Εγώ σήμερα δεν είμαι. Ψήνω στους 160 βαθμούς για περίπου 35 λεπτά, μέχρι να πάρει ένα ωραίο χρυσό χρώμα η κρέμα αμυγδάλου. Αφήνω να κρυώσει λίγο και σερβίρω, ιδανικά με παγωτό βανίλια. Νομίζω πως αυτό είναι το καλύτερο γλυκό γι’ αυτή την περίοδο. Τα βατόμουρα είναι λίγο ξινά, αλλά μυρίζουν τέλεια και το πέρασμά τους από τον φούρνο τα μετατρέπει σε ποίημα. Η κρέμα αμυγδάλου ζωντανεύει με το ξύσμα λεμονιού και είναι η τέλεια γέμιση για μια καλοκαιρινή τάρτα. Kάτι βασικό που πρέπει να σας πω: τα αποτελέσματά σας θα είναι θεαματικά καλύτερα, μάλλον θα αποφύγετε την αποτυχία, αν τα υλικά σας είναι φρέσκα και σε θερμοκρασία δωματίου. Μην περιμένετε να αφρατέψει βούτυρο κατευθείαν από το ψυγείο, με παγωμένα αυγά. Το τέλος της ζαχαροπλαστικής είναι το ψυγείο. Ένα εσπρεσάκι κι ένα κομμάτι τάρτα με βατόμουρα κι έχω ξεχάσει τα πάντα για ένα μισάωρο!
ΚΥΡΙΑΚΗ 3/6
Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω πολύ έντονα ξανά την τεράστια σημασία του να έχει κανείς φίλους. Όχι μόνο τους αδελφικούς, τους πολύτιμους, αυτούς που τους έχεις κορώνα στο κεφάλι σου και ίσως και να κάνεις και δύο μήνες να πάρεις ένα τηλέφωνο να δεις τι κάνουν απλώς και μόνο επειδή είναι σαν το δέρμα σου, τόσο δεδομένοι. Μιλάω και για τους άλλους. Αυτούς που γνώρισες εδώ και λίγο καιρό και που έχεις την τιμή να συναντάς εδώ κι εκεί, κάνεις προσπάθεια να τους ανακαλύψεις, κάθεσαι μαζί τους στις μπάρες, βλέπεις το δειλινό να γέρνει, τσουγκρίζοντας ποτηράκια με ρακή σ’ ένα όμορφο μαγαζί κάτω από την Ακρόπολη, γελάς με όσα λένε. Το σύνολο των ανθρώπων που σε βοηθούν να περάσεις αυτή την απείρως δύσκολη εποχή λίγο πιο ευχάριστα, δηλαδή. Αυτοί που σε βγάζουν από το μαύρο σύννεφο της πραγματικότητας που ζούμε, που σε κρατάνε μακριά από άλλο ένα δελτίο ειδήσεων. Συναντιόμαστε και ξέρω πια πως τα προβλήματα όλων μας και οι ανησυχίες, ακόμα και η εξάντληση του να βιώνεις καθημερινά αυτό το πράγμα είναι τεράστια. Όμως, επιλέγουμε να τα βάζουμε λίγο στην άκρη, να κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα και να λέμε άλλα. Κάθε φορά που τους συναντώ κερδίζω αισιοδοξία και κουράγιο.
Και να το ξέρεις, αγαπητέ αναγνώστη: όσους συναναστρέ φεσαι αυτόν το χρόνο, θα τους έχεις για πάντα φίλους, είμαι σίγουρος. Ευελπιστώ, λοιπόν, πως θα συνεχίσω να έχω φίλους αυτό το καλοκαίρι και πως θα συνεχίσω να επιλέγω να «μη μιλάω πολύ γι’ αυτό που με φθείρει και που δεν έχει κανένα, μα κανένα αποτέλεσμα δύο και τρία χρόνια τώρα» - εξάλλου, κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί. Κανείς. Σας φιλώ.
σχόλια