- Από παιδί τη λαχταρούσα την Αθήνα. Ήξερα ότι ο Βόλος είναι από τις ομορφότερες πόλεις, αλλά η Αθήνα στα παιδικά μου μάτια φάνταζε πανίσχυρη και γοητευτική. Όταν, λοιπόν, ήρθα εδώ για να σπουδάσω, έψαξα να βρω την τέλεια γειτονιά, με τις κατάλληλες συντεταγμένες –κοντά στη Φιλοσοφική, αλλά πιο κοντά στο κέντρο–, που να κρατά τη γειτονίστικη ζεστασιά μιας μικρής συνοικίας, αλλά να δίνει άμεση πρόσβαση στην καρδιά της πόλης.
- Αν δεις την πλατεία Βαρνάβα από τον χάρτη, μοιάζει με ήλιο. Ένας κυκλικός πυρήνας, με τους δρόμους της να απλώνονται σαν αχτίδες, συνδέοντας κι άλλες γειτονιές μεταξύ τους. Το Μετς, το Καλλιμάρμαρο, το Άλσος Παγκρατίου και ο Βύρωνας συναντιούνται εδώ, οπότε νιώθεις ότι ανήκεις παντού. Σίγουρα, μια φορά τον μήνα θα με βρεις στο πέταλο του σταδίου να ξεκινώ τη φοβερή μου προπόνηση για τον Μαραθώνιο. Η προπόνηση γρήγορα μετατρέπεται σε βόλτα στον Αρδηττό, χαζεύοντας τις κερκίδες και την Ακρόπολη και προσπαθώντας να φανταστώ πρόσωπα και σκηνές από τότε που χτίζονταν αυτά τα μάρμαρα. Εξίσου γρήγορα η βόλτα μετατρέπεται σε στάση στο Colibrí για πίτσα και ένοχες υποσχέσεις στον εαυτό μου για την αυριανή προπόνηση, που δεν θα γίνει ποτέ πριν από το επόμενο μήνα!
Η πλατεία δείχνει κάθε μέρα ένα όλο και πιο φρέσκο πρόσωπο, αλλάζει συνεχώς και ομορφαίνει. Είναι σαν να βρίσκεται σε μια κάψουλα έξω από την κρίση. Υπάρχει ανάπτυξη, κινητικότητα και επιχειρηματικότητα από νέους ανθρώπους και όχι μόνο.
- Το μαγικό με αυτήν τη γειτονιά είναι πως μπορείς να ζήσεις μέρες χωρίς να χρειαστεί να απομακρυνθείς ούτε χιλιόμετρο. Όλα είναι εδώ: σουβλάκι, φαλάφελ, σούσι, γκουρμέ γαλλικό. Ό,τι ορεχτείς θα το βρεις το ένα δίπλα στο άλλο. Για καφέ και ποτό, στο καφέ Βαρνάβα θα πετύχεις όλους τους «πλατειακούς» και στο καθιερωμένο, πια, Superfly θα πας με κάποιον που δεν ξέρει την περιοχή για να τον εντυπωσιάσεις. Η Παλιά Μαρκίζα άξια διατηρεί την αίγλη της αυθεντικής λαϊκής διασκέδασης, με τη θρυλική Χαρούλα Λαμπράκη να εμφανίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Στην περίμετρο της πλατείας μπορείς να κάνεις και όλες σου τις δουλειές. Εδώ είναι ο φούρνος, ο τσαγκάρης, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός, η μοδίστρα, το μίνι-μάρκετ, ακόμη και το μεσιτικό γραφείο, σε περίπτωση που αποφασίσεις να τα πουλήσεις όλα και να φύγεις για την Καραϊβική.
- Σε κάποιο σημείο στον τοίχο του σταδίου επί της Αρχιμήδους γράφει: «Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα. Μαζί θα πάμε πιο μακριά». Το βρίσκω εύστοχο, συγκινητικό και πολύ δημοκρατικό. Επίσης, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, κάθε φορά που οδηγώ και αντικρίζω αυτό το σύνθημα, κόβω ταχύτητα.
- Ακούω συχνά ιστορίες για το σκοτεινό ρατσιστικό παρελθόν της γειτονιάς και για βίαια περιστατικά με συμμορίες, αλλά αυτά είναι μακρινά. Εγώ, τουλάχιστον, αν εξαιρέσεις την περσινή ομοφοβική επίθεση, δεν έχω βιώσει κάτι άσχημο. Η πλατεία δείχνει κάθε μέρα ένα όλο και πιο φρέσκο πρόσωπο, αλλάζει συνεχώς και ομορφαίνει. Είναι σαν να βρίσκεται σε μια κάψουλα έξω από την κρίση. Υπάρχει ανάπτυξη, κινητικότητα και επιχειρηματικότητα από νέους ανθρώπους και όχι μόνο.
- Αυτό που με εντυπωσιάζει στη γειτονιά είναι ότι σφύζει από νιάτα. Αν σταθείς για λίγο ακριβώς στη μέση της πλατείας, το καταλαβαίνεις. Νέοι άνθρωποι πηγαινοέρχονται συνέχεια, με την περιέργεια να ανακαλύψουν καινούργια στέκια. Κάθε δυο-τρία χρόνια αλλάζουν και οι φουρνιές των μαθητών που αρχίζουν βγαίνουν μέχρι αργά και τη βγάζουν στα παγκάκια κάνοντας πλάκες, ζώντας εφηβικά δράματα κι έρωτες μέχρι να έρθει η ώρα της αποφοίτησης που θα χωριστούν, για να πάρει ο καθένας τον ενήλικο δρόμο του. Τη μέρα, κάτω από τον πλάτανο παίζουν παιδάκια με μικρά ποδήλατα ή μπάλες –σίγουρα θα σε πετύχει μια μπαλιά, μάλλον το έχουν για μπόνους–, με τις γιαγιάδες τους να επιβλέπουν καρτερικά. Ακόμη και οι ηλικιωμένοι εκπέμπουν αυτήν τη ζωντάνια της νεότητας και θα τους δεις να πηγαινοέρχονται με τα ψώνια της ημέρας, σταματώντας κάθε τόσο για τις απαραίτητες χαιρετούρες με τους γείτονες.
- Ζω αρκετά χρόνια εδώ κι έχω συνδεθεί με πολλούς ανθρώπους, όπως η πρώτη μου σπιτονοικοκυρά, η κ. Μαρίκα, μια 90χρονη σοπράνο, ο κ. Παπούλιας με τα εκλεκτά κρέατα και το παιδί που κρατά το περίπτερο τα βράδια και πάντα θα με συμπονέσει, όταν διαλέξω το light παγωτό.
- Είναι γεγονός ότι η πλατεία Βαρνάβα έχει μετατραπεί σε νέο hot spot! Αυτό με κάνει να καμαρώνω για τη γειτονιά όπου επέλεξα να ζω, γιατί σημαίνει ότι αναγνωρίζουν κι άλλοι την ομορφιά που βλέπω εγώ. Σαν να στέφεται το κορίτσι σου Σταρ Ελλάς! Δεν θα άλλαζα τίποτα, απολαμβάνω τη μετάλλαξή της με τα χρόνια. Αν έβαζαν και θέσεις πάρκινγκ για τους κατοίκους, τώρα που μαζευόμαστε όλο και περισσότεροι, θα ήταν τέλεια!
- Το τραγούδι που συνδυάζω με τη γειτονιά μου είναι το «Φεύγεις πάλι» απ' τον καινούργιο μου δίσκο. Πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα στη σχέση μου με την πλατεία. Ταξιδεύουμε αρκετά με τους Ιmam Baildi κι έτσι δεν έχω την ευκαιρία να τη χαρώ όσο θα ήθελα. Τη γειτονιά μου, όμως, «έτσι θα τη ζήσω, θα 'ναι εδώ και θα γυρίζω πίσω».
Info:
Η Ρένα μόλις κυκλοφόρησε τον πρώτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο «Σούλη Ανατολή» που υπογράφουν κατά κύριο λόγο ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Δημήτρης Μπαλογιάννης. Συνεχίζει τις συναυλίες με τους Imam Baildi σε όλη την Ελλάδα.
