Έχουμε να δέσουμε κορδόνι με ευκολία από το '12.
Είναι ένας σιωπηλός φύλακας, ένας προσεκτικός προστάτης. Ένας σκοτεινός ιππότης.
Πολύ καλά περνώ στον καναπέ μου εγώ, έλεγε το Δεσποινάκι, αλλά πού να μας κόψει εμάς.
Έρχεται η στιγμή που θα βγαίνουμε όλοι με μπόντι πέιντινγκ στους δρόμους αντί για ρούχα.
Έλα ρε παιδιά... ΕΛΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.
Μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μου, λέει η γιαγιά μου, θα μου ανάψει – και φέρνει το ρεσό.
Και αναγκαστικά και τρία πρωινά.
Και θα το ξαναπώ... ΕΛΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.
«Μη με ρωτάς τι μου αρέσει πιο πολύ αφού τα γούστα μου τα ξέρεις».
Παγώνουν οι μισθοί.
Μην τα πολυλογούμε, σηκώθηκε μια γιαγιά να της δώσει τη θέση της.
