Δεν είναι οτι βαρέθηκα. Ίσως και να κουράστηκα λιγάκι. Και όχι, δεν είναι η διαδρομή που με εχει κουράσει. Η προσπάθεια μάλλον θα' ναι για να μην σταματήσω να κινούμαι, μην χάσω έστω και τούτην την ανούσια ψευδαίσθηση και νιώσω την σιωπή της ακινησίας και τρομάξω. Ίσως και να τρομάζω εύκολα. Ναι έτσι νομίζω πως τρομάζω... Η καθημερινή μου μάχη με τα καθημερινά που κάποιες ώρες μου φαίνονται βουνό και άλλες απλά ανούσια, μηχανικά, μα που σίγουρα πλέον σταμάτησαν να είναι απόλαυση. Να πρέπει να κάνω εγώ τα πάντα για μένα. Άλλοτε να χάνω, άλλοτε να κερδίζω. Τι σημασία έχει το αποτέλεσμα; Καμία πια νομίζω. Θέλω κάποιος να ρθει και να μου πει, στα ψεματα το δίχως άλλο, πως θα είμαι εκεί για σένα. Θα σε ταίζω εγώ και θα σε φροντίζω εγώ και εγώ θα θρέφω την ψυχή σου μην τύχει και σαπίσει απ' την ακινησία που τόσο την φοβάσαι. Και εσύ να μείνεις και να ακούς. Να ακούς τους ήχους, όχι, όχι αυτούς που μέσα τους ζεις μα αυτούς που ζουν μέσα σε σένα και χεις κρύψει και φιμώσει σαν να ναι πλέον κάτι το χυδαίο και όχι κομμάτι σου. Γι αυτό ψάξε να με βρεις. Βρες με εσύ γιατί εγώ πια νομίζω πως αρχίζω και με χάνω. Κι εγώ να μην μιλήσω. Μόνο να ακούσω. Δεν με κουράζει η διαδρομή. Ίσως λιγάκι η προσπάθεια.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Πέθανε ο Τζούλιαν ΜακΜάχον σε ηλικία 56 ετών - Ήταν ο «Κρίστιαν Τρόι» στο Nip/Tuck
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους
Πένθος για τον Ντιόγκο Ζότα και τον αδελφό του στην Πορτογαλία: Πλήθη θρηνούν και αποτίουν φόρο τιμής
Η σκληρή αλήθεια για τη Νατάσα Γερασιμίδου
σχόλια