Ας αρχίσω από τις ομοιότητες. Θα ήθελα να αναφέρω ότι αυτή η έκθεση, όπως και η προηγούμενη, είναι μια συνδιοργάνωση του Ιδρύματος με το Σύνδεσμο των υποτρόφων μας και το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Η έκθεση περιέχει αποκλειστικά έργα εικαστικών που έχουν ενισχυθεί με υποτροφία του Ιδρύματος. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία εμπίπτει εξάλλου στην ίδια φιλοσοφία, που είναι ότι δεν εγκαταλείπουμε τους υποτρόφους μας μετά το πέρας της υποτροφίας. Αντίθετα, τους στηρίζουμε και στη συνέχεια, ιδίως στην αρχή της σταδιοδρομίας τους με στοχευμένες ενέργειες, όπως η παρούσα. Τέλος, να πω ότι και οι δυο εκθέσεις διακρίνονται από το γεγονός ότι εκφράζονται τα πιο σύγχρονα και επίκαιρα ρεύματα των εικαστικών τεχνών από εξαιρετικά αξιόλογους καλλιτέχνες. Αν θέλει να δει κανείς τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και έξω από αυτήν, θα το δει σε αυτή την έκθεση. Όπως βλέπετε, διαφορές είναι δύσκολο να βρούμε, μόνο ομοιότητες υπάρχουν!
Γιατί «επιμένετε» στην πραγματοποίηση της έκθεσης μέσα σε έναν νοσοκομειακό χώρο;
Ως προς την «επιμονή» για τον συγκεκριμένο χώρο, πιστεύω ότι η τέχνη μπορεί να προσφέρει «παραμυθία», σε μια δύσκολη ίσως στιγμή είτε των ιδίων ασθενών του νοσοκομείου είτε της οικογένειάς τους. Εκεί που οι άνθρωποι πάσχουν, η τέχνη έχει «θεραπευτική» επίδραση. Ο χώρος του αιθρίου του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου γεμίζει αισιοδοξία και ελπίδα, δημιουργία και έμπνευση για ζωή. Πέρα από αυτά, ο χώρος είναι ιδιαίτερα εικαστικός, θα έλεγα. Το μνημειακό γλυπτό του Γ. Παπά στο κέντρο του αλλά και η αρχιτεκτονική δομή του αίθριου δίνουν τον τόνο για την ανάδειξη των έργων με τον καλύτερο τρόπο, σε ένα χώρο που δεν είναι γκαλερί, δεν είναι όμως και «νοσοκομείο». Είναι ένας χώρος μνημειακός.
Ποια ήταν η αντίδραση του κοινού στην πρώτη έκθεση, και ποια αναμένετε να είναι τώρα; Πόσο έχει εξοικειωθεί το κοινό με την παρουσία της τέχνης μέσα σε νοσοκομεία - χώρους πόνου, δοκιμασίας, απώλειας...
Οι εκθέσεις αυτές έχουν την ιδιαιτερότητα ότι δεν απευθύνονται στο κοινό που συνήθως επισκέπτεται τις πινακοθήκες και τις γκαλερί. Στοχεύουμε σε ένα κοινό ευρύτατο και πολυποίκιλο, το οποίο ίσως δεν έχει την ευκαιρία να έλθει σε επαφή με καλλιτέχνες που εκπροσωπούν τη σύγχρονη πρωτοπορία. Η ανταπόκριση των επισκεπτών της πρώτης έκθεσης ήταν πάρα πολύ θετική, όπως προκύπτει από το βιβλίο επισκεπτών της έκθεσης που αριθμεί πολλές δεκάδες εγγραφές. Άλλωστε, αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μας ώθησε να προχωρήσουμε στη δεύτερη αυτή διοργάνωση. Για του λόγου το αληθές, σας παραθέτω μόνο ένα χαρακτηριστικό σχόλιο του Ίωνα Βορρέ (που δεν είναι βέβαια ο τυπικός επισκέπτης): «Χάρηκα νιάτα, φαντασία και πρωτοπορία».
Ποιος είναι ο βασικός στόχος της έκθεσης, το κεντρικό μήνυμα που επιθυμεί να αποστείλει το Ίδρυμα Ωνάση;
Πρόθεση του Ιδρύματος είναι πρώτα πρώτα να προβάλλουμε το έργο των υποτρόφων μας. Να αναγνωρίσουμε των έργο των καθιερωμένων καλλιτεχνών και να αναδείξουμε το έργο των νεότερων. Να τους δώσουμε ένα εφαλτήριο για την παραπέρα πορεία τους. Θέλω όμως να σημειώσω ότι τέτοιου είδους εκδηλώσεις, όπως και οι άλλες του Συνδέσμου Υποτρόφων, μας εισάγουν στη φιλοσοφία του πολιτιστικού μας κέντρου, της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, που είναι ακριβώς η προβολή του σύγχρονου ελληνικού πολιτιστικού γίγνεσθαι. Είναι κατά κάποιο τρόπο μια prova generale για τη Στέγη, η οποία ελπίζω να αρχίσει να λειτουργεί το φθινόπωρο του 2010.
Σημαντικά ονόματα του σύγχρονου εικαστικού χώρου περιλαμβάνονται μεταξύ των υποτρόφων του ιδρύματος, όπως είναι προφανές και από το ενημερωτικό σημείωμα για την έκθεση. Πώς εξελίσσεται η σχέση του Ιδρύματος με τους υποτρόφους, στο στάδιο μετά τις σπουδές; Αισθάνεστε πως είναι μια σχέση διαρκής;
Το 1986, με πρωτοβουλία των πρώτων υποτρόφων μας, συστάθηκε ο Σύνδεσμος Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση με στόχο να παρουσιάζουν τα μέλη του τις δραστηριότητές τους αλλά και να λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας τόσο μεταξύ τους όσο και με το Ίδρυμα. Σήμερα ο Σύνδεσμος αριθμεί περίπου 1.300 μέλη. Από αυτά περίπου 300 συμμετέχουν ενεργά στις εκδηλώσεις μας. Η δράση του Συνδέσμου είναι πολιτιστική, πνευματική και καλλιτεχνική. Έως τώρα έχει διοργανώσει μεγάλο αριθμό συναυλιών, διαλέξεων, συνεδρίων, επιστημονικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, πάντα με τη συμμετοχή υποτρόφων. Το Ίδρυμα παρακολουθεί την πορεία του Συνδέσμου, στηρίζοντας αποφασιστικά τους υποτρόφους του μετά τις σπουδές τους.
Ποιοι είναι οι στόχοι και το «όραμά» σας για τον Σύνδεσμο Υποτρόφων;
Οφείλω να τονίσω ότι οι διατελέσαντες υπότροφοί μας στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι σημαντικές και ανερχόμενες προσωπικότητες από το χώρο των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών στις χώρες όπου ζουν και εργάζονται. Έχουν ενεργό και ολοένα αυξανόμενο ρόλο στην ελληνική κοινωνία. Αξίζει οι άνθρωποι αυτοί, που δεν τους συνδέει τίποτε άλλο παρά η κοινή τους έφεση για την παιδεία και τον πολιτισμό, να έχουν ένα κοινό τόπο όπου θα μπορούν να συνδιαλέγονται. Στη χώρα μας απαιτείται να δημιουργηθούν αυτοί οι χώροι όπου οι άνθρωποι που έχουν αυτά τα κοινά να μπορούν να συνδιαλέγονται.
σχόλια