Α child’s eyes

Α child’s eyes Facebook Twitter
0

O Πίτερ Κάρεϊ είναι από τους γνωστότερους και πιο αγαπητούς Αυστραλούς πεζογράφους. Είναι και ο μόνος μαζί με τον Τζ.Μ.Κούτσι που έχει πάρει δυο φορές το βραβείο Βooker και θεωρείται από τους κορυφαίους σύγχρονους μυθιστοριογράφους. Με το τελευταίο του βιβλίο από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα επιστρέφει μετά από απουσία τριών χρόνων στο ελληνικό κοινό - ένα από τα πλέον αφοσιωμένα σε αυτόν. Το 2006 είχαν μεταφραστεί δυο βιβλία του και τώρα θα μεταφραστεί και το τελευταίο του, Ο παράνομος εαυτός του. Ο οκτάχρονος Τσε, γιος ριζοσπαστών ακτιβιστών που κρύβονται από το FBI, μεγαλώνει με τη γιαγιά του στη Νέα Υόρκη, ώσπου θα εμφανιστεί μια νέα γυναίκα και θα τον πάρει μαζί της. Οι δυο τους καταλήγουν παράνομοι, σε ένα χίπικο κοινόβιο στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Το βιβλίο ξεχωρίζει για τη φωνή του οκτάχρονου αφηγητή - συγκινητική χωρίς να γίνεται μελό. Να σημειώσουμε πως η διήγηση γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, αν λάβει κανείς υπόψη του πως κι ο ίδιος ο Κάρεϊ έζησε τη δεκαετία του ‘70 σε ένα χίπικο κοινόβιο.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ