Μαύρες Τρύπες

Μαύρες Τρύπες Facebook Twitter
0

«Λοιπόν την είδες την φωτογραφία της μαύρης τρύπας;»


Όταν εργάζεσαι στον τομέα του διαστήματος και επιτελούνται ανακοινώσεις όπως η προχθεσινή όλοι περιμένουν να τους πεις την άποψη σου.


Δεν έχει σημασία εάν είσαι φυσικός, μαθηματικός, μηχανικός ή απλά ο υπάλληλος της καντίνας δίπλα στο διαστημικό ινστιτούτο που εργάζεσαι, στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται αντιληπτά με τον δικό τους μαγικό τρόπο. «Λοιπόν την είδες την φωτογραφία; Και τώρα τι;»


«Είναι λίγο νωρίς ακόμη να πούμε τι θα ακολουθήσει».


Αισθάνθηκα μια γενική ψυχρότητα από γνωστούς και φίλους: δεν έδινα την απάντηση που έπρεπε.


Ένας φίλος στο φβ με ρώτησε σχεδόν επιθετικά «Δλδ δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο τώρα που ξέρουμε πως είναι;»


«Υπάρχουν πιθανότητες», είπα.


Με άφησε στο διαβάστηκε. Δεν έδωσα την απάντηση που έπρεπε.


Αργότερα δυο γνωστοί με πέτυχαν να αγοράζω καφέ, «λοιπόν και τώρα;»


«Σύντομα θα μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο!», είπα προσπαθώντας να διορθώσω το προηγούμενο μου λάθος.


Ο ένας με χτύπησε φιλικά στην πλάτη, «μπράβο παιδί μου, αυτό ήθελα να ακούσω».


Αργότερα αντιλήφθηκα πως το φαινόμενο ήταν γενικότερο. Όλοι οι Ελλάδα περίμενε την ανακοίνωση με μια σκέψη: ταξίδια στον χρόνο.


Ίσως όμως και να υπήρχε μια λογική εξήγηση. Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα μια χρονική πύλη.


Το βράδυ πήγα σε γνωστό μπαρ, όπου συχνάζω τα τελευταία χρόνια: «ώστε ταξιδεύουμε στον χρόνο τώρα;», με ρώτησε ο μπάρμαν. Μιας και το παιδί είναι φίλος μου, σκέφτηκα να είμαι ειλικρινής μαζί του: «Είναι νωρίς ακόμα».


«Τι θα πει νωρίς; Ή γίνεται ή δεν γίνεται!»


«Γίνεται!», φώναξα.


Πήρα την μπίρα, πήγα να πληρώσω, «κερασμένα» μου λέει!


Στη συνέχεια της βραδιάς, εξακολούθησα να παρουσιάζω την μαύρη τρύπα ως χρονική πύλη, άλλοτε χρησιμοποιώντας σενάρια Rick and Morty και άλλοτε Dr Who. Όλο το βράδυ την έβγαλα κούτρα. Πήγε 5 το πρωί, και ήμουν σαν ζαλισμένο κοτόπουλο. Πήρα ταξί, και η μια κουβέντα έφερε την άλλη. «Δλδ θα μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο;», είπε ο ταρίφας.


«Βεβαίως!», είπα, ελπίζοντας ότι θα μου χαρίσει την κούρσα.


Ο ταρίφας, αφού φτάσαμε, έσκυψε και κοίταξε το ταξίμετρο του: «13 ευρώ η κούρσα, 2€ η κλήση και 3 ευρώ που σε περίμενα μας κάνουν 18». Βγαίνοντας μου έριξε ένα βλοσυρό βλέμμα και μου είπε ξερά: «Αυτά δεν τα πιστεύει η εκκλησία μας, εγώ είμαι με τον Άνθιμο!»

Tsaky Stardust, Aerospace Engineer

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ