Ακούς μέσα στον ύπνο σου ένα κυκλικό ήχο, που επανέρχεται με ακρίβεια. Συγχρονίζεται μελωδικά με την ανάσα του στόματος που ακουμπά στο λαιμό σου. Κάνεις νοερή απεικόνηση την βελόνα που γρατζουνάει ανεπαίσθητα το βουβό πια δίσκο στο πικάπ και χαμογελάς με ελαφριά σύσπαση. Δε θέλεις να ξυπνήσει, δε θέλεις να τελειώσει.
Σκέφτεσαι αν πρέπει να ουρλιάξεις την ευτυχία σου, ή να την αποκρύψεις από άπληστα χέρια και μάτια. Φταίει η εγωπάθεια σου ή μήπως ο φόβος σου;
Νιώθεις μια μεθυστική εξάντληση, το δωμάτιο μυρίζει έρωτα. Σου αρέσουν τα βαριά συναισθήματα, τα απόλυτα, εκείνα που ποτίζουν το δέρμα, που του αφήνουν σημάδια και μικρές κόκκινες ρωγμές. Είστε πια δυο μικροί συνένοχοι, ξαπλωμένοι σε ένα πάτωμα σκληρό και ξύλινο. Δυο κουβέρτες, δίσκοι τριγύρω. Κάθε τραγούδι και μια υπόσχεση, κάθε νότα και ένας αναστεναγμός, κάθε ρεφρέν και μια στιγμή έκστασης. Μικρές αθανασίες και μικροί θάνατοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο.
Διψάνε τα χείλη σου, συγχύζεσαι δεν ξέρεις αν θέλεις να πιεις νερό ή να καταπιείς το όμορφο θύμα σου για να ξεδιψάσεις. Σκέφτεσαι αν πρέπει να ουρλιάξεις την ευτυχία σου, ή να την αποκρύψεις από άπληστα χέρια και μάτια. Φταίει η εγωπάθεια σου ή μήπως ο φόβος σου; Πόσες ευκαιρίες πιστεύεις ότι έχεις στην ευτυχία που κρατάει όσο ένα τώρα; Αφήνεις πίσω εφιάλτες και αναξιόπιστο παρελθόν, είναι ασήμαντα και ανούσια, εδώ παιδί μου όμορφο σου μιλάω για αλήθεια και στιγμή, τι να τα κάνουμε τα στρώματα, εδώ έχουμε σώματα και πατώματα.
Τι και αν ο κόσμος γκρεμίζεται, εδώ είναι ένας άλλος χωροχρόνος με δικιά του μουσική από ένα ηδονοβλεπτικό πικάπ που δεν χορταίνει να χαρίζει ερωτικούς χορούς σε δυο άπληστα κορμιά. Δε σου περιγράφω άλλο ένα φάλτσο πάθος που παραστράτησε ή ξεψύχησε. Δε θα σου μιλήσω για το νόμο των αντιθέτων και των αναπόφευκτων συγκρούσεων που θα επακολουθήσουν, δεν είναι αυτό. Είναι κάτι καινούργιο και συνάμα άγνωστο, είναι σιγουριά, ταίριασμα και δυο ψυχές που κουμπώνουν χωρίς να χρειαστεί να πούνε πολλά. Μόλις άνοιξες τα μάτια σου, μόλις τραγούδησε η καρδιά μου... Διψάω μου λες. Και εγώ σου απαντάω.. Και πάλι απ' την αρχή...
σχόλια