Όλοι έχουμε συναντήσει τουλάχιστον από έναν άνθρωπο-δηλητήριο. Οι τυχεροί τον άφησαν γρήγορα πίσω και προχώρησαν. Οι άτυχοι ίσως τον έχουν ακόμα να ρουφά την ζωή τους.
Ο άνθρωπος-δηλητήριο μπορεί να είναι εκείνος που σου μιλάει τόσο γλυκά στην στάση του λεωφορείου, ο συμμαθητής σου από το γυμνάσιο που σε κάθε ευκαιρία σου έλεγε πόσο σε νιώθει αδερφό του, μπορεί να είναι ένας απ' το συγγενικό σου περιβάλλον που όλως τυχαίως κάθε φορά σου μαυρίζει την διάθεση, ή ακόμα και ο παιδικός κολλητός σου. Η αλήθεια είναι πως η επαφή σου με τούτο τον άνθρωπο, είτε είναι ολιγόλεπτη είτε μακροχρόνια και στενή, προκαλεί ιδιαίτερη βλάβη στον ψυχισμό σου.
Μπορεί να περπατάς και μονίμως να νιώθεις ένοχος, ύποπτος, κάπως άρρωστος. Η γιαγιά σου θα έλεγε ματιασμένος. Η αλήθεια είναι κατά κανόνα μία. ΝΑΙ, αυτό που φαντάστηκες, ή αν δεν το φαντάστηκες άκουσε το τώρα για να ξέρεις: Φταίει ο άνθρωπος-δηλητήριο!
Το αγαπημένο του σημείο είναι όταν καταφέρνει να σε φέρει στον δρόμο του. Θα σε κάνει πανούργο, διαβολικό, θα σου δημιουργήσει αισχρά συναισθήματα. Και κείνος θα χαρεί! Κάθε φορά που θα φτάνεις πιο κοντά στην δική του συμπεριφορά, εκείνος θα γελά από μέσα του χαιρέκακα. Έχει σπείρει ήδη το κακό.
Θα σε κάνει να τον λυπηθείς, να θέλεις να τον βοηθήσεις, να τον αγκαλιάσεις, θα σε γεμίσει τύψεις και ενοχές, ακόμα και εκείνη την τυχαία ανοιξιάτικη μέρα που εσύ ξύπνησες με την καλύτερη διάθεση, ακόμη και κείνη την ημέρα θα στην στερήσει. Όχι, δεν θα το κάνει φανερά. Όλα έχουν στρατηγική από πίσω.
Το αγαπημένο του σημείο είναι όταν καταφέρνει να σε φέρει στον δρόμο του. Θα σε κάνει πανούργο, διαβολικό, θα σου δημιουργήσει αισχρά συναισθήματα. Και κείνος θα χαρεί! Κάθε φορά που θα φτάνεις πιο κοντά στην δική του συμπεριφορά, εκείνος θα γελά από μέσα του χαιρέκακα. Έχει σπείρει ήδη το κακό.
Ξεκινάς κάποια στιγμή να διερωτάσαι: Αυτός είμαι;
Όχι, αγαπητέ, δεν είσαι. Αυτό είναι το δηλητήριο ξέρεις ποιου. Σφίξε τις γροθιές σου, ύψωσε το ανάστημα σου, μάζεψε όλες εκείνες τις αναμνήσεις που έχεις από εκείνον. Δεν με ενδιαφέρει αν τα μοναχικά σου βράδια τις φέρνεις στο μυαλό σου και τα δάκρυα ρέουν ποτάμια. Όλα αυτά που θυμάσαι δεν είναι εκείνος. Ούτε μέσα σε όλα αυτά είσαι εσύ.
Κλείστα όλα καλά μέσα σε ένα μπαούλο και πέταξέ τα μακριά. Το δηλητήριο ίσως βρίσκεται ακόμα στις πληγές σου, αλλά η απόσταση θα σε γιατρέψει.
Βρες ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, εκείνους που θα κάνουν την καρδιά σου να χαμογελά.
Και τώρα περπάτα έξω ανέμελος, χωρίς να κοιτάς δεξιά κι αριστερά ύποπτα. Συγχαρητήρια, έχεις απαλλαγεί απ' τον διάσημο άνθρωπο-δηλητήριο!
σχόλια