.jpg)
Ο μόνος λόγος που επέμενα στα 13 μου να αγοράζουμε κάθε εβδομάδα το TV Zάπινγκ που είχε μόλις πρωτοκυκλοφορήσει (κι ας ήταν ακριβότερο απ’ το μικρού μεγέθους TV Πρόγραμμα που παίρναμε μέχρι τότε) ήταν οι αναλυτικοί πίνακες με τις τηλεθεάσεις. Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο, το θέμα με έκαιγε προσωπικά και έχω κρατήσει από τότε δεκάδες αποκόμματα με τις πρώτες δημοσιευμένες τηλεθεάσεις.
Παρατηρούσα ποιος έπαιζε απέναντι σε ποιον, ποιος νικούσε, με πόση διαφορά, ποιες ήταν οι τηλεοπτικές αποτυχίες, πώς τις χειρίζονταν τα κανάλια και οι ίδιοι οι παρουσιαστές.
Δεν είναι μυστικό: Τα ενδιαφέροντά μου (σε σχέση με τα στατιστικά τουλάχιστον) δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τότε που ήμουν δεκατριών...
Οι Τρεις Χάριτες δεν είχαν παιχτεί τη συγκεκριμένη εβδομάδα, αλλιώς θα ήταν Νο1 ως συνήθως.
Με την εξαίρεση των πολιτικών εκπομπών της Άννας Παναγιωταρέα και του -Υπουργού Πολιτισμού σήμερα!- Πάνου Παναγιωτόπουλου (και μια αθλητική μετάδοση) που παιζόταν στην ΕΤ1 και την ΕΤ2, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 σχεδόν όλα τα δημοφιλή προγράμματα ήταν του MEGA (και σε μικρότερο βαθμό του Αντ1).
Να σημειώσω πως μεσουρανούν ένα σωρό ονόματα που σήμερα η τηλεόραση τα σνομπάρει τελείως: Αντρέας Μικρούτσικος, Βάσια Τριφύλλη, Νίκος Φώσκολος, Γιάννης Ζουγανέλης, Γιώργος Πολυχρονίου, Γιώργος Κωνσταντίνου...
*Απ’ τα προγράμματα που υπάρχουν στο απόκομμα, έβλεπα σε σταθερή βαση τους Απαράδεκτους, το Ρετιρέ και το τηλεπαιχνίδι Η Τιμή Τιμή Δεν Έχει.
Εσείς;
σχόλια