«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Facebook Twitter
158

 

 

 

To bookpress ζήτησε από 18 συγγραφείς (και εικονογράφους) να ανοίξουν την παιδική τους βιβλιοθήκη. Ανάμεσα στους άλλους ρώτησε κι εμένα, την εξής ερώτηση:

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Να λοιπόν -με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Παιδικού Βιβλίου- τέσσερα βιβλία που μου έχουν μείνει από την παιδική μου ηλικία.

1) Ο Θησαυρός της Βαγίας, της Ζωρζ Σαρή.

 

 

Έχει γράψει και πολύ καλύτερα (πόσο είχα κλάψει με το Ψέμα!) όμως το μείγμα συναρπαστικής περιπέτειας και καλής παιδικής λογοτεχνίας που υπάρχει στο Θησαυρό της Βαγίας είναι -κατά τη γνώμη μου- αξεπέραστο.

Αποδεικνύει περίτρανα πως τα ελληνικά παιδικά βιβλία δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα σοβαρά, πολιτικά, ή βαρετά.

Απομυθοποιώντας το μυστήριο και την περιπέτεια, η Ζωρζ Σαρή μου άνοιξε πολλούς και διαφορετικούς ορίζοντες - και στη ζωή μου και στο γράψιμο φυσικά.

2) Ο Μικρός Νικόλας

 

 

Ποτέ δεν έγινα τόσο άτακτος όσο ο Νικόλας και η παρέα του - μου έμαθε όμως να βλέπω και ως μεγάλος τον κόσμο με μάτια αθώα και παιδικά.

Διάπλατα ανοιχτά απ' τις (ευχάριστες ως επί το πλείστον) εκπλήξεις που φέρνει κάθε μέρα η ζωή. Μερικές φορές η παιδική αφέλεια προσφέρει μεγαλύτερη ηρεμία ψυχής απ' την ενήλικη καχυποψία.

3) Τα μυστήρια της Ένιντ Μπλάιτον.

 

 

Όλα των Μυστικών Επτά και των Πέντε Φίλων. Στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν τα διάβαζα ως παιδί, μου φαινόταν τρομερά θρίλερ - η αγωνία τους με συντρόφευε ακόμα και σε νυχτερινούς εφιάλτες.

Σήμερα που τα ξαναδιαβάζω καμιά φορά εκπλήσσομαι: είναι φριχτά κακογραμμένα, συνεχώς επαναλαμβανόμενα, τρομακτικά αφελή κι έχουν σχεδόν βουλιμική εμμονή με τα φαγητά. Τα αγαπούσα πολύ όμως - και θεωρώ ότι ακόνιζαν και το μυαλό.

Τα σημερινά παιδιά βέβαια δεν θα τρόμαζαν ούτε στο ελάχιστο και μάλλον θα τα βαριόταν πολύ - εμένα μου δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και μυστηριώδους ασφάλειας...

4) Τα Ημερολόγια του Άντριαν Μολ.

 

 

Η σειρά βιβλίων της Σου Τάουνσεντ με ήρωα ένα 13χρονο αγόρι και το ξεκαρδιστικά αφελές αλλά ταυτόχρονα πανέξυπνο ημερολόγιό του ήταν για μένα μια αποκάλυψη.

Ο Μολ μεγάλωνε όπως μεγάλωνα κι εγώ - ακόμα και σήμερα που πλησιάζει τα σαράντα ακόμα βγαίνουν βιβλία για την τωρινή του ζωή.

Δεν είναι παιδικά βιβλία τα Ημερολόγιά του (όπως ας πούμε το κατά πολύ υποδεέστερο, σύγχρονο, Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα - αλλά μου σημάδεψαν την παιδική μου ηλικία, και όχι μόνο.

Δεν είναι ούτε εφηβικά τα βιβλία αυτά: είναι βιβλία για όλους - κάτι που νομίζω ότι είναι, εξάλλου, ο ορισμός του καλού βιβλίου.

[Τα δικά σας;]

158

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

20 σχόλια
Τι μας θύμησες τώρα;;!!..- Οι περιπέτειες του μικρού Νικόλα, Ρενέ Γκοσινί.- Οι Μυστικοί Εφτά, Enid Blyton.- Οι Πέντε Φίλοι, Enid Blyton.- Ροβινσώνας Κρούσος, Ντάνιελ Ντεφόε,- Tαξίδι στο κέντρο της Γης, Ιούλιος Βερν.- 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα, Ιούλιος Βέρν.- Το καπλάνι της βιτρίνας, Άλκη Ζέη.- Ο Μικρος Πρίγκηπας, Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ.Πρώτη Γυμνασίου πρέπει να πήγαινα όταν έπεσε στα χέρια ένα βιβλίο που λεγόταν "Το Βαθύ Λαρύγγι"... Ξέρετε. Το γνωστό της Λίντα Λάβλεϊς... Νομίζω το είχα βρει με την υπόλοιπη τσογλανοπαρέα της γειτονιάς στα σκουπίδια ανάμεσα σε πορνοκόμικς και τσοντοπεριοδικά (τότε δεν υπήρχαν οι γνωστοί κάδοι απορριμμάτων), τα οποία ξεχείλιζαν από μια μαύρη σκισμένη σακούλα.(Ο τύπος που τα πέταξε ή που του τα πετάξανε, πρέπει να έκανε διατριβή!!!...). Το βιβλίο περιέγραφε τα παρασκήνια της ταινίας, πως γίνεται το... βαθύ λαρύγγι (από τη θεωρία στην πράξη), και διάφορα άλλα σεξουαλικά κατορθώματα και εμπειρίες. Όλα ανα-λυ-τι-κό-τα-τα... Ήταν ένα κακοτυπωμένο βιβλίο με πράσινο εξώφυλλο και με κακής ποιότητας ξεθωριασμένες μαυρόασπρες φωτογραφίες. Λίγες και περιεκτικές... Από αυτές που δημιουργούνται με μικρές μαυρόασπρες τελίτσες. Κάποια στιγμή το ανακάλυψαν οι γονείς μου. Έπαθαν σοκ! Περιέργως δεν έφαγα ξύλο και δεν τιμωρήθηκα πολύ αυστηρά. Θυμάμαι πως την επομένη μου έφεραν ολόκληρη τη σειρά ή των "Μυστικών Εφτά" ή τους "Πέντε Φίλους". Δεν θυμάμαι ακριβώς. Υποτίθεται για να ξεχαστώ... Σιγά που ξέχασα...Όταν πριν μερικά χρόνια βγήκε στους κινηματογράφους το ομότιτλο ντοκιμαντέρ-ταινία (!!!) θυμήθηκα αυτό το βιβλίο. Δηλαδή θυμηθήκαμε το περιστατικό οικογενειακώς. Έπεσε πολύύύ γέλιο!!!Ψάχνοντας στο διαδίκτυο έμαθα και τον συγγραφέα, τον Ντόναλντ Π.Επιτρέψτε μου λοιπόν μέσα στα αξέχαστα παιδικά μου βιβλία να συμπεριλάβω και το όχι τόσο παιδικό... "Βαθύ Λαρύγγι".
Όταν είχε βγει ο Θησαυρός της Βαγίας σε τηλεοπτική σειρά και το έβλεπε ο μεγαλύτερος αδερφός μου, ήμουν 3-4 χρόνων και η μουσική του είναι ΑΚΟΜΗ μια από τις πιο δυνατές παιδικές μου αναμνήσεις. Ακόμη και τώρα (που ποστάρω το link και ακούω το intro) έχω βάλει τα κλάμματα κι έχω ανατριχιάσει... Α ρε Σπανουδάκη...!http://www.youtube.com/watch?v=9nOsYFBbaaYΑπό βιβλία:- Μπόλικη Ελληνική μυθολογία (με κόλλημα στην Αργοναυτική Εκστρατεία)- Μαίρη Πόπινς- Διάφορα της Ένιντ Μπλάιτον (κυρίως ό,τι έδιναν δώρο "ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ")- Μικρούς Εξερευνητές- Σειρά βιβλίων "Ο Μικρός Βρυκόλακας" (πολύ γέλιο...)- Μεταφυσική εγκυκλοπαίδεια της TIME LIFE (το χαμε από τότε το θεματάκι μας)- Ό,τι μπορούσε να μιλάει για εξωγήινους (ήμουν δύσκολο παιδί), μυστήρια, φαντάσματα κλπ (πολύ δύσκολο παιδί όμως...)Μέχρι που κάπου στο γυμνάσιο μας βάζει με το ζόρι ένας φιλόλογος να διαβάσουμε Καζαντζάκη και να γράψουμε περιλήψεις των βιβλίων του. Μου κλήρωσε "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται". Τότε τον είχα σκυλοβρίσει τον καθηγητή, πλέον αναγνωρίζω ότι ήταν ο καλύτερος που είχα ποτέ. Ουσιαστικά ήταν το έναυσμα να σταματήσω τις μπούρδες και να διαβάσω κανονική λογοτεχνία (με ένα διάλειμμα Χαρρυ Ποτερ στα 29 μου...) ;-)Υ.Γ.: Και ένα που το διάβασα στα 25-26 μου και μακάρι να το είχα διαβάσει ΠΟΛΥ μικρότερος είναι το Ντέμιαν, του Herman Hesse.
όλα τα κλασικά Ζωρζ Σαρρή, Άλκη Ζέη και Ενιντ Μπλάϊτον φυσικά, αλλά αυτό που μου έχει μείνει είναι το "Γιούχα στον Κολοκυθοβασιλιά" της Κριστίν Ντέστλινγκερ.
- Τα άπαντα του Γκοσινύ.- Τα άπαντα του Ιουλίου Βερν.- Ροβινσώνας Κρούσος του Ντάνιελ Ντεφόε.- O Ασπροδόντης του Τζακ Λόντον.Θα έβαζα και το Ταρατατά αλλά φοβάμαι ότι θα χαλάσει το σοβαρό προφίλ μου.
και πάνω που πίστευα ότι είμαι η μόνη που διάβαζα Πολυάννα. Κάπου υπάρχει ακόμα όλη η σειρά της καταχνιασμένη. 9 βιβλία που τα είχα μάθει απ έξω απο το πολύ διάβασμα.
1.Ο θείος Πλάτων της Αλκης Ζέη με το γαϊδουράκι με την κόκκινη καραμέλα αντί για καρδία2.Καναρίνι και μέντα της Λοτης Πετροβιτς και το τραγούδι για τρεις,τι κλάμα ειχα ριξει.........!3.Νινέτ της Ζωρζ Σαρρή4. Τρελαντώνης της Πηνελόπης Δέλτα 5.και τέλος όλη η σειρά βιβλίων Το Μικρό σπίτι στο λιβάδι!
Ένα παιδί μετράει τ' άστρα - Μ. ΛουντέμηςΥπεραγαπημένο ανάγνωσμα, στο οποίο επιστρέφω κάθε 6-7 χρόνια. Όταν γνώρισα τον άντρα μου εντυπωσιάστηκα όταν μου είπε για μια παιδική ραδιοφωνική εκπομπή που λεγόταν "ένα παιδί μου τρώει τη γλάστρα"... Αθηναϊκό ραδιόφωνο, τι να πεις...Άπαντα Ιουλίου ΒερνΣταθερό καταφύγιο για πιτσιρίκια με τάσεις φυγής - και όχι μόνο.Μαίρη ΠόπινςΜια δυναμική γυναίκα που μπορούσε να πετάξει... Λίγα χρόνια μετά ανακάλυψα την wonder woman
Κάποια που ξέχασα, ένας δάσκαλος στο δημοτικό ο κος Σακλαμπανάκης, ο οποίος μας αφιέρωνε μία ώρα κάθε εβδομάδα στην ανάγνωση εφημερίδων και μας έμαθε τον Σεφέρη, τον Εμπειρίκο και άλλους πολλούς και πολλά φιλιά στην Mary Poppins σαν ανάμνηση στο ΚΤΕΛ από Γιάννενα προς την Αθήνα. (ευχαριστώ κ. Μανώλη!!!!!!)
Κι εγώ τρελλαινόμουν για Ένιντ Μπλάιτον κ με σόκαρε αυτό που έγραψες για το πόσο κακογραμμένα σου φαίνονται τώρα τα βιβλία της! Στο μυαλό μου τα έχω ακόμη τοπ! Ολα τα βιβλία της Νάρνια.Η Μόμο κ η Ιστορία χωρίς ΤέλοςΤα άπαντα του Ρόαλ Νταλ
Είσαι το alter ego μου!!! Με τη Νάρνια ειδικά είχαμε τρέλα μαζί με 2-3 άλλες φίλες μου, πιστεύαμε ότι υπάρχει και μια μέρα θα πάμε κι εμείς.. Και πώς σου ξέφυγε το (αλκοολικοσαταναρχαιολογικοψευτομεγαλοφυές) μαγικό φίλτρο του Μίχαελ Έντε; :)
Tα μυστικα του βαλτου και το Παραμυθι χωρις ονομα Π.ΔελταΤο ημερολογιο της Αννας Φρανκ και ο Τρυποκαρυδος του Τομ Ρομπινς το οποιο προφανως δεν ειναι παιδικο βιβλιο αλλα το διαβασα οταν ημουν στο δημοτικο επειδη υπηρχε στη βιβλιοθηκη μας και νομιζω οτι ηταν ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ που με εκανε να αγαπησω τα βιβλια στην μετεπειτα ζωη μου
Ο ΕΕ από τ' Άστρα του Μάνου Κοντολέων.(ένας εξωγήινος πιτσιρίκος που βοηθά τα παιδιά της γης να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.Στα 12 μου με έκανε να νιώθω παντοδύναμη!)
Εγώ είχα λατρέψει το1. Καλοκαίρι με το δελφίνι, της Κάθριν Όλφρει: must read για κάθε παιδάκι θεωρώ2. Ο αιχμάλωτος του πύργου της Κύρα Σίνου3. Ματίλντα φυσικά αλλά και όλα του Ρόαλντ Νταλ (μου χει μείνει ο ΜΦΓ, ο Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας\4. Η αδερφή μου η Κλάρα και... (είχε διάφορες ιστοριούλες5. Ο Μάγκας6. Λοίζα και Λότη, Πόαλντ Νταλ, που ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα και το οποίο το διάλεξα και μόνη μου πηγαίνοντας στο βιβλιοπωλέίο
1) Ο Μικρός Νικόλας, όλα τα βιβλία2) Αιολική γη του Βενέζη3) Ανθρώπινα πεπρωμένα της Λιλίκας Νάκου4) Και κάτι πιο παιδικό : Όλες οι ιστορίες της Λιλίκας από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, με τον αγαπημένο Παταπούφ και την εκπληκτική εικονογράφηση.